39 yaşındayım.2019 yılında boşandım.iş hayatım hicbir zaman yolunda olmamıştı.sonrasında tıpış tıpış psikiyatriye gittim.Oyle kotuydum ki, pazar gunu acil seans talep ettim.nobetci eczaneden hemen ilaclarımı aldım.zira cok kotuydum.bu gecen aydı.
bu ay psikiyatrist değiştirdim ve muhteşem biri.kızlar gulmeyin ama beynimde yeni pencereler acıldı.berraklaştı herşey.
1.eski kocam evlendiğimizde hasta idi.hamilelikten once bile sinirlendiğinde arabayı dengesizce oraya buraya surer, olumle tehdit ederdi.sonra da herşeyi unutalım derdi.o zaten hasta idi.
iyi olma donemlerimiz de işyerinin misafirhanesinde şiddet uygulamıştı bana ve işyerine yazılı şikayette bulunmuştum o donem.adam bana 360 derece değişerek gelmişti.bizi istanbuldan aldı ve samsuna goturdu.şaşırmıştımc.hamilelik doneminde aldatmakla suclayan, psikolojik şiddet uygulayan adam bu muydu?sadece işyerindekilere karşı karımla aram duzeldi imajı verdi.bir daha şikayet etmiyim diye.o ara babam da istanbuldan samsuna taşınınca tabi ki şiddet uygulayamadı.onlar her zaman bir caydırıcı guc oldu ama aptal gibi fark edemedim.ailemin eli her zaman uzerimdeydi.onlardan korktu.
yani adam hep aynı adamdı.ama dış unsurlar adamı boyle davrandırdı.
eski eşim başka bir ilde.ben oraya gittim ve o il sınırlarında hic taşkınlık yapmadı.ama tam tersi buraya geldiğinde benim evimden gece yarısı beni kovdu.hastanede rezalet cıkardı.cunku işyerine dedikodu gitmezdi.kimse duymazdı.o yuzden gercek karakteriyle davranabilirdi.artık ailemle de goruşmuyordum.dolayısıyla caydırıcı bir guc de yoktu.
Hep duşundum, bu adam neden iki farklı şekilde davranıyordu diye ve ilaclar sayesinde cozdum.ve bu hastalığı psikiyatra da sordum.zaman zaman alevlenen psikiyatrik hastalıklar da varmış.alevlenme harici hastanın tamamen iyi olduğu ya da bir şekilde kendini kamufle edebildiği.
kısacası bu adamla ben olamam.cunku iki farklı kişiliği var.biri nazik, iyi biri diğeri canavar.zamana gore ve yere gore farklı kişilikleri cıkıyor.
insnalara bakıyorum benim yaşımda herkes yuvasını kurmuş, hatta ikinci cocuğu da yapmış.mutlu mesut.emeklilik primleri dolmuş milletin ben iş hayatına gec girdiğimden sosyal fobi nedeniyle daha cok uzun sure calışmam gerekecek.Milletin bu yaşta butun duzeni oturmuş ben hala nereye tayin alsam evlensem mi evlenmesem mi ailemle kavgalar vs sacma sapan bişiyin icine girmişim...Kendime uzuluyorum.milleti kıskanıyorum.daha ne kadar yaşayacağım ki ve son 8.5 yılıım maalesef berbattı.telafi edebilir miyim.gercek sevgiyi bulucam mı yoksa boyle ot gibi yaşamaya devammı edecem.kendimi yaşlı gec kalmış ki gercekten oyle, geride hissediyorum.nasıl başa cıkacam ben