Onceki konum aşağıdadır. Konuyu anlamak icin once onu okuyunuz.
Ben bu şahsı uyarmak, duzeltmek icin mesajlar attım git konuş kendini anlat gibisinden. Ve cevap olarak "gelicem, babanla konuşucam, bu işi bitiricem" gibi mesajlar attı. Sanki durumdan sorumlu olan benmişim gibi. Neyse anneme anlattım. Gelsin konuşalım o cok şımardı gibi şeyler soyledi. Sonra annemle tartıştım. Eski defterler acıldı. Tum kinimi doktum. Ve ne oldu biliyor musunuz? Once evli olduğum şahsa doktu saydı sonra laf dondu dolaştı bana geldi. Yine beni suclayıp şeref namus nutuku okudu. Birazdan eş olacak şahıs gelecek ve o boşanma lafı edecekken annem olacak şahıs boşanmak falan yok diyecek. Yine kuyruğu uzerine oturan, suclu bulunan, en kolay lokma yani ben olucam.
Esrin mine .!.:
Şu an bu konuyu ellerim titreyerek yazıyorum. Durumumu bir kısmınız biliyor. Kısa bir ozet geceyim. Ailem tarafından 3 gundur tanıdıkları birine verildim. Annem bu işin baş mimarı. Benim istemediğimi bildiği halde psikolojik şiddetle, tehdit, hakaret, korkutmayla benden "evet" cevabını aldı. Cok iğrenerek, nefret ederek evlendim. 2 cocuğum oldu. Kısa sayılabilecek bir sureye kadar hic umudum yoktu bu yuzden durumumu kabullenip herşey cok normalmiş gibi davrandım durdum. ama bir sure kaderime karşı cıktım ve once biran evvel atanıp boşanmak icin calışmaya başladım.

Evli olduğum bu kişi en nefret ettiğim karakter ceşidine sahip. Yılışık, insanlarla samimiyetini ayarlayamayan, cevresine yaranmak icin sacma sapan hareketler yapabilen biri. Bu karakterin bir sonucu olarak gecmişte ortak bir iş yaptığı biri ile de samimiyeti fazlaca ilerletip yediği ictiği ayrı gitmez olmuştu. Sonra bu kişi illegal bir işe bulaştı ve bu işin sonucunda oldu. Adamın ailesi yediği ictiği ayrı gitmeyen kişiyi yani evli olduğum şahsı sucladı. "Sen onu yonlendirdin senin yuzunden oldu" diyorlardı. Bu evli olduğum şahısın bir ozelliği de kendini anlatması gereken hicbir yerde anlatamaz. Kacarak, konuşmayarak sorunların cozuleceğini zanneder. Bu ithamlara cevapsız kaldı adeta kactı. Aile de bu durumda iyice bilendi.

Kendisinden nefret otesi iğreti duyduğum halde şunu soyleyebilirim ki bu şahsın olumunde zerre kadar payı yok. Ne o soz konusu illegal olaya ne o kişinin bu olaya dahil olmasında hicbir sucu yok. Tek sucu aşırı yılışık ve salak olması. Herkesle samimi olması. Ama işte hem ailenin intikam icin deli gibi bir suclu araması hem buldukları bu suclunun korkaklığı yuzunden kendini anlatamaması yuzunden olay uzerine kaldı.

Ve şimdi oğrendim ki aile evli olduğum kişi icin oldurme kararı almış. Şok olduğum kadar inanılmaz bir korku duydum. Kendisinin de zarar gormesini istemem, sonucta cocuklarımın babası. Ama benim asıl korkum cocuklarımdan. Babalarıyla gezmeyi cok severler, sık sık dışarı cıkarır. Ya cocuklarım yanındayken bir zarar verirlerse ya o bize evlat acısı cektirdi biz de ona cektireceğiz derlerse? Cok zor ve korkunc bir haldeyim. Ailemin bana zarar verdiğini biliyordum ama bu kadarı cok fazla. Ben neyin bedelini oduyorum. Bundan sonra bu korkuyla mı yaşayacağım?

Durumu evli olduğum şahsa anlatınca aşağıya eklediğim cevapları aldım. Bu adam akılsız, korkunc derecede sacma sapan bir insan. Kendisine uzukmeyi bıraktım, tehlikeye karşı bu şekilde sacma cevaplar veren biri herşeyi hakediyordur. Benim tek korlum cocuklarım.

Benim bu insandan cok cok hızlı bir şekilde kurtulmam lazım. Kpssye zaten başlamıştım, cok fazla calışıp kazanacağım, boşanıp uzak bir şehre gideceğim. Ama kurtulmak da yetmiyor, cocuklarımı alıp goturememesi lazım. Benim elimde bu durumu kanıtlayacak bir delil yok. Mahkemeye durumu anlatıp cocuklarımı goruş gunlerinde alıp goturmesine engel olabilir miyim?

Ben daha dune kadar boşanmak icin ciddi bir bahane arıyordum bugun ise bu konuyu oğrendim. Yanlış bir şey mi diledim, kaderim mi bu kadar kotu bilmiyorum. Lutfen dua edin benim icin. Tek istediğim en hafif tabirle bu sacma sapan dengesiz seviyesiz kişi yuzunden cocuklarım zarar gormesin. Ben cok sakin, saf, gunahsız bir insandım, bana bu kadar bela bu kadar uzuntu cok fazla.
Genişletmek icin tıkla...


Nefret ediyorum bu insanlardan nefret ediyorum bu evden, nefret ediyorum bu dunyadan!


GUNCELLEME

Merhaba, gecen gun olanları yazmak istedim. Cunku cok doluyum, cok caresizim. Evli olduğum şahıs geldi. Beni turlu turlu şeylerle sucladı. İftiralar attı, bire on kattı. Ozel dahil herşeyi doktu. Hastaneye gidişlerimi bile soyledi. Diş hastanesine gidip 300 tl vermişim vs.

Her ne kadar bu kelimeyi kullanmayı istemesem de annem olacak kişi once kızgınken yavaş yavaş yumuşadı, sonra da top bana dondu. Yine suclu ben oldum. Hicbir şey soylemedim, kendimi savunmadım. O gittikten sonra 2 gun daha o evde kalmak zorunda olduğum icin odaya cekildim. Annem yaşıma başıma, yaşantıma, kendi hatalarına bakmadan bana kufurler beddualar hakaretler etti. Defalarca sen şeytansın, sen hainsin, sen suclusun, sen delisin, kor ol, sakat ol, ol dedi. Taramalı tufek gibi oyle hızlı oyle cok hakaretler etti ki ben de "sus neftet ediyorum senden" diye bağırdım. Sonuc olarak edepsiz ben oldum.

Bu işin boyle sonuclanması beni hic şaşırtmadı. 8 yıl once beni bu adama verirken neler yaşadıysam aynı şeyleri yaşattılar. O zaman ne kadar kotu, ne kadar cahil ne kadar gaddarlarsa hala aynılar.

Bu olay iyi bile oldu. Cunku ben pişman olduklarına, biraz olsun arkamda duracaklarına, durmasalar bile yarın kendi ayaklarım uzerinde durduğumda hic olmazsa beni rahat bırakacaklarına inanmaya başlamıştım. Ama bu inancımda bu umudumda ne kadar aptallık ettiğimi cok iyi anladım. Normalde kocalar tehdit eder, "boşanırsan seni vururum, cocukları senden alırım" diye. Bana kocam değil annem soyledi bunları. "sen atanıp gidince mutlu olacağını mı zannediyorsun, bir kurşunluk işin var. Cocukları sana mı bırakacak, alacaklar o cocukları. Ben de destek olacağım ona" dedi. Tabii arada bir suru kufur, hakaret var.

Velhasıl ilk gunden bu yana hicbir değişiklik yok. Ben eşten once aile denen bu cahil ve gaddar suruden kurtulmalıyım. Kesin olarak karar verdim. Bir daha asla yuzlerine bakmayacağım, seslerini duymayacağım. Anneme duyduğum nefret o kadar buyuk ki. Keşke anasız babasız olsaydım. Keşke yetimhanede buyuseydim. Boylesinin varlığı yokluğundan bin kat daha acı.