Bu konuyu yıllardır cozume kavuşturamıyorum. Kavuşturabileceğimi de sanmıyorum.

Annemle babam ayrı, ben 1 yaşındayken ayrılmışlar. 19 ’uma kadar annem abilerim anneannem yaşıyorduk. Sonra kucuk abimin uyuşturucu bağımlılığı alkol sorunları nedeniyle babam abimi yanına aldı. Anneannemi kaybettik, buyuk abim calışmaya gitti şehir dışına, evlendi. Kaldık annemle baş başa.

20 yaşından beri calışıyorum, kendi işimi yapıyorum, annemle beraber cok guzel zamanlar gecirdik. Gayet mutluyduk maddi manevi hicbir sorunumuz olmazdı. Sonra ben hayatımın hatasını yaparak berbat bir adam ve ailesi ile evlendim 2019 ’da. Kucuk abim yeniden annemin yanına taşındı. Her şey de burada başladı.

Ben boşandım, birkac ay beraber yaşadık ucumuz, kavga ettik abimle tek yaşadım bir sure de, sonra yeniden evlendim. Konuyu da cok uzatmadan guncel durumu anlatayım en iyisi, aklınıza takılan durum olursa cevaplayayım cunku cook karmaşık hikaye.

Şu an annemle yakın oturuyorum. Ben eşimle, annem abimle yaşıyor. Abim 32 yaşında ve son 6 aydır calışıyor. Oncesinde babamın şirketinde calışıyordu ama ofise gidip geliyordu, yazları babamın şehir dışında işleri yoğunlaştığı zamanlar onunla beraber şehir dışına gidiyordu.

Abimin bağımlılık sorunu icin vesayetini aldım 2 sene once. Turkiye ’de verilen en iyi bağımlılık tedavisini gordu. Maddi kulfetinin buyuğunu (tedavi ucreti vs) babam, gidiş geliş masrafları goturulen yemek vs. ufak yukleri de ben ustlendim. Aldığı maddelerden kalbi durduğu gunun ertesinde mahkemeye gidip dava acmıştım, artık yeter diyerek. Kendisinin tedavi niyeti yoktu cunku. Yapmasaydım olecekti.

Tedaviden sonra bir sure iyi devam etti. Gercekten her şeyin duzeldiğine inandık. Sonra eskisi kadar olmasa da alkol ve madde sorunları yeniden başladı. Bu konuda hicbirimiz hicbir şey yapamıyoruz. Babam zaten hastalandı yatalak gibi bir şey oldu, 1.5 sene hastanede yattı, babamdan cok ama cok korkardı eskiden ama babamın durumundan sonra oyle bir unsur da kalmadı ortada.

Arada icki icer, sıklıkla madde kullanır (ot kullanıyor). Alkol aldığı zamanlar hepimiz icin kabustur. Saldırganlaşır, inanılmaz guclu kuvvetlidir, korkarız hepimiz. Bense dayanamayıp soylenirim, mutlaka kavga ederiz ve ortamı terk ederim. Uzun zamandır boyle.

Gelin gorun ki ben yıllardır zaten ailesi ve eski lanet evliliği icin calışmış biri olarak, artık kendim icin yaşamak istiyorum.

Annemin maaşı kesintiler sonrası evlerinin kirası ve ufak tefek faturalara gidiyor. Abim de asgari ucretle calışıyor (son 6 ayda eline bir kere duzgun para gecmedi, işyerindeki sorunlardan kesintiler oldu, telefonunu torbacılara kaptırdı gidip idareten bir telefon alan yine ben oldum, cunku annemin telefonunu alıp işe gidiyordu).

Buyuk abim ve ben diyoruz ki bu evin geciminden sen sorumlusun. Ancak aylardır hicbir şey yapmadığı gibi ikisinin de sigarasını ben alıyorum (anneme harcadığım para beni asla rahatsız etmiyor, zaten her zaman teşekkur eden ve azla yetinen, zorla destek olduğum biridir annem). Eve alışveriş vs. ben yapıyorum, iki aydır buyuk abim de ben kafayı yemiş halde olduğum icin destek atıyor.

Taşınma masrafları var, evden cıkmaları gerekiyor, abimin aldığı paralardan hicbir ses soluk yok. “Onceki işimden alacağım vardı” diyor, alacağı tutar her goruşmemizde daha da azalmış oluyor. “Ya zaten 300 lira bişeydi” diye diye para harcandı gitti mesela.

Sık sık para istiyor. Bugun de para istedi. Gonderemeyeceğimi soyledim. Babamdan da hemen her gun, en kotu gun aşırı gunluk masraflarını karşılayacak parayı alıyor cunku. Vereceğim paranın gideceği yer belli. Gondermedim. Bana “kendim icin değil ama annem icin evde bir şeyler yok annem ac kalıyor” dedi. Annemi aradım, boyle diyor diye, annem de yok tabii oyle bir şey falan dedi. Abim de mesajlarımızı okumuş benim “esrar parası icin calışamam” dediğimi falan gormuş, bana kufurler dolusu mesajlar gonderdi. Evime gelip eşimi de beni de dovmekle tehdit etti, kapıyı acmazsanız kırarım dedi. Babamı aradım ve babam tuttu onu.

Ya konuyu cok dağınık anlatıyorum berbat otesi haldeyim kusura bakmayın. Toparlamaya calışacağım.

Konu ozetle şoyle. Ben annemi mahrum bırakmak istemiyorum. Ama ona gıda sigara vs. alsam abime yok diyemediği icin kendisine kalmayacak şekilde abim tuketiyor bunları, mecburen ona da alıyorum. Mesela anneme sigara goturuyorum biliyorum ki abime almazsam o icecek, annem yine sigarasız kalacak (keşke sigara icmesek bu arada, o başka bir konunun detayı olsun. bu kadar cok sigara lafı gecince rahatsız edici oldu afedersiniz).

Alkol aldığı zamanlar sacma sacma şeyler yapıyor, olay cıkarıyor, insanlarla kavgaya karışıyor, evde huzur bırakmıyor. Anneme buyuk abim de ben de defalarca teklif ettik bizle yaşa diye, bizzat eşim de soyledi gel bir sure de olsa kal, sensizliği anlasın, aklı başına gelsin.

Annem asla ona kıyamıyor. Onunla ilgili soylendiğim zaman “benim ne sucum var” diye hemen uste cıkıyor. “Nasıl bırakayım nereye gidecek sanki” diyor mesela. Onla bu şekilde yaşamayı gercekten seviyor mu yoksa caresizlik icinde mi anlayamıyorum. Biz buyuk abimle taşınma masrafını toparlamaya calışırken canla başla, anneme bir maaş farkı yatmış guzel de bir tutar, hicbirimizin haberi olmadı mesela. Ben surune surune calıştığım esnalarda annemde o para vardı ve ben bunu tesadufen oğrendim. Hungur hungur ağlayıp anneme “sen beni hic sevmiyor musun, neden asla acımıyorsun bana, bu masraf bu eve ait neden sen eline gecen parayla katkı sağlamıyorsun” dedim. Ozur diledi, haklısın dedi, kalbim parcalandı dedi…

Abimden asla vazgecmiyor, “ben ne yapayım carem yok” diyor. Babam da abimi evinde istemiyor, tedavi oncesi en berbat olayları babamın evinde yaptı cunku. Anlatamayacağım kadar iğrenc şeyler.

Bana bugunku tartışmadan sonra iğrenc kufurlerle dolu şekilde annemi de beni de rahatsız etme yazmış. Eşime ağza alınmayacak kufurler yazıyor, bana “senin onceliğin kocan olmuş” diye suclayıcı şeyler soyluyor. Ne yazık ki onceliğim abimin rahatca icmesi olamaz, bunu algılamıyor. Daha once de icip icip eşime (sevgiliydik o zamanlar) kufurler ettiği mesajlar attı. Babamın eşimi “o ciddiye alınacak biri değil” diye sakinleştirmesiyle duruldu ortalık.

Her kavgamızda “paranın da ….”, “yedi kocalı hurmuz” (ikinci evliliğimi yaptım), sen şoyle para yedirdin, eski kocana şunu harcadın, şimdi annemin şu masrafı mı gozune geliyor gibi şeyler soyluyor. Ama ben anneme destek vermekten rahatsız olmuyorum ki. Abimin yapması gerekenleri yapmaya mecbur bırakılmaktan rahatsız oluyorum.

Nankorlukte sınır tanımadığı gibi annemin bana sırt donmuş olması durumuna da şok geciriyorum.

Abim eve yapılması gereken masrafların tutarlarını ickiyle ortamlarla harcıyor, ben hep yerine koymak zorunda kalıyorum. Gasp edilmiş gibi hissediyorum. Doğalgaz kesilecek, sigara yok, evde yiyecek ekmek yok… yapmamaya dayanamıyorum, yıllardır bu şekilde curuyorum. Yaptığım şey abimin iğrenc hayat tarzının masraflarını karşılamak aslında.

Cok dağınık ve uzun bir yazı oldu. Ozur diliyorum. Temel sorum ben bu durumda nasıl davranmalıyım, desteğimi tamamen kesmeli miyim, anneme de gıda sigara vs. icin destek olmamalıyım? Yarın obur gun anneme bir şey olursa cok acı cekeceğim, onu boyle caresiz bıraktım diye hissedeceğim, anneme olan duygularım yuzunden kendimi abime kullandırtmaktan nasıl kurtulabilirim?

Teşekkurler…