Yıllar once olmuş bir olay ama aklıma duşuyor bazen. Vicdan yaptım sanırım biraz.

Universitede okurken internet uzerinden biriyle tanışmıştım. Cok fazla ortak noktamız vardı bu kişiyle. Şaşırmıştım epey. Okuduğumuz yazarlar, dinlediğimiz muzikler, hayata bakışımız filan birbirine cok yakındı. Resimlerini gorduğum kadarıyla da cekici denebilecek bir tipti. Cok fazla ortak nokta olunca pek bir hevesle buluşmuştum kendisiyle.

Fakat buluşunca bir surprizle karşılaştım. Boyu cok kısaydı. Belirteyim, 170, 160 filan gibi bir boy değil. Sanırım 150 civarındaydı. Benim de boyum 160. Şu ana kadar kendimden kısa erkeğe pek denk gelmemişim bile. O gun de topuklu ayakkabı giyerek gitmiştim buluşmaya. Belki yargılarsınız bilmiyorum ama kendimi cok kotu hissetmiştim. O buluşmayı bir şekilde gecirdikten sonra bir suru ortak noktamız var diye onun hatrına arkadaş kalmayı istemiştim ama o bana cok fazla ilgi gosteriyordu, beklenmeyecek derecede ozguvenli biriydi. Sadece arkadaş olmayı kabul edemeyecek gibiydi, o yuzden mesajlarına cevap vermeyi kestim. Ama hic kırıcı bir şey soylemedim kendisine. Seni cekici bulmadım bile demedim yani. Yavaş yavaş kendimi geri cektim sadece.

Sonraki yıllarda duşunup empati yapınca cok kırılmıştır ve aynı şeyi surekli yaşıyordur muhtemelen dedim. Ben onun yerinde olsam insanlarla buluşmadan once boyumu soylerdim diye de duşundum. Şans verse miydim, cok mu yuzeysel biriyim acaba diye de duşunduğum oldu. Genel olarak arada aklıma gelince buruk hissediyorum. Fikrinizi almak istedim, siz olsanız ne hissederdiniz?