Herkese merhaba

Bu aralar gercekten canım sıkkın. 29 yaşındayım. İlişkilerde hic yuzum gulmuyor surekli başıma sacma sapan olaylar geliyor. Eski sevgilimle, kopmak bilmeyen sacma sapan bir ilişkim vardı. Onun oncesinde ve sonrasında da bir şey yaşamayı deniyorum ama benden mi kaynaklı karşımdaki insanlardan mı bilmiyorum bir turlu değer goremiyorum ya. Bir kac tane boyle bi tanışmalarım oldu. Ya başta sacma sapan evlilik muhabbeti yapıyorlar sanki evliliği kullanarak yanaşıyorlar. Ya da sevgilş gibi takılıp sevgili olmayalım diyen mi dersiniz, akışına bırakalım diyen mi veya sevgili gibi gezip tozup hediyeleşip, sonrasında ilişkiye hazır değilim seni kaybetmek istemiyorum diyen mi dersiniz. Hicbirinin ortası yok ya kafayı evlilikle bozuyorlar(yada oyle davranıp kafaya mı almak istiyorlar bilmiyorum) ya da sevgili olmayalım yeaaaa akışa bırakalım modeli var. Ya ben gercekten anlamadım artık kime nasıl davranacağımı, nasıl yaklaşacağımı. Ne biliyim taktik yapmam, duz bi insanım ondan mı oluyor. Benim beğendiğim azcık hoşlandığım kacıyor benden, benim beğenmediğim de yapışır bana gercekten bezdim.
Bazen sosyal medyadan, uygulamalardan mı tanışsam diyorum sonra diyorum ki ulan bu adamlar bir de genelde tanıdığımın tanıdığı, okul ya da sosyal cevremde gorduğum insanlar, internette bulduğum nasıl olur allah korusun.
Sevmek sevilmek, birinin hayatında onemli olmak, aynı yolda yurumek, bi hayatı paylaşmak istiyorum ama artık oyle yoruldu ki kafam. Doğru durust hic ilişkim de olmadı bu yaşa kadar.
Gercekten bugun oyle bi umutsuzluk vardı ki bende surekli sacma sapan muhabbetler oyle bıktım ki.
Yani hicbir şey yapmak istemiyorum artık bu konuda tamamen umudumu kaybettim sadece dertleşmek istedim