Selamlar Guzel hatunlar;

Burası iyiki var. En yakınıma bile anlatamadıklarımı anlatabiliyorum.

Benim derdim eşimin ailesi. 15 yıllık evliyim.
Evliliğimin ilk beş senesi eşimin ailesi yuzunden cop. Bildiğiniz surekli kavgalar, huzursuzluklar, psikolojik şiddet bir cok şey yaşadım.

Kayınvalidem benimle hep bir rekabet icinde.
Dupeduz fesat kendisi.
Evlenirken maddi manevi hiic bişeyimize karışmadılar bu arada misafir gibi gelip gittiler.
Yapmak zorunda değiller tabiki. Ama manevi desteklerinid goremedik.

Asla ne beni ne cocuklarımı istemez sevmez.
En son evine 4 yıl once gittim. Pandemi girdi araya vs ( şehir dışında yaşıyorlar) o gunden bu yans bir kere cocuklarımla konuşmadı bile.

Gectiğimiz yaz. Eşimin babası eşimi aramaya calışırken beni aradı yanlışlıkla. Xxx arıyordum yanlışlıkla oldu demek yerine cay diye yuzume kapattı telefonu.

Kayınvalidemin babası vefat etti.
Başsağlığı icin aradım. Kendisinin hasta olduğunu hic bişey yapamadığından bahsetti. Bende uzulme ben gelirsem yaparım dedim.
Bana boşver boşver hastalık var dedi.

Bugun eşimle konuşmuşlar cocukları ozlediğini bayramda gidip gitmeyeceğimizi sormuş. Eşim kararı bana bıraktı. Ama gitmek istiyor belli. Eşim kırılsın istemiyorum. Ama ne beni nede cocuklarımı istemediğinden adım gibi eminim.

İcimde bir huzursuzluk oldu.
Zerre gitmek istemiyorum.
Ama benimde oğullarım var. Sonucta bu bir kultur bayramda aile ziyareti.
Bunu gorsunler de istiyorum.
Kafam karmakarışık istenmediğimi bile bile gitmeyi de hic istemiyorum

Sizin fikriniz nedir, sağlıklı duşunemiyorum.
Duygularım mantığımın onune geciyor.