Eşimle iki yıllık birlikteliğin ardından evlendik. 9 aylık evliyiz. Bu zamana kadar bir defa kotu sozunu duymadım ne kendime ne başkalarına karşı. Kimseyi kırmadı ben dahi. Her zaman sevdiğini hissettim ve değer verdiğini. Ancak duğunde annemlerle annesi kucuk bir ceyiz muhabbetine (annem ceyizi cok verdiği icin ,bu ne kadar ceyiz bunlar tayinciler demiş annemde benim verdiğim ceyize kimse karışamaz demiş) bu konudan kaynanam duğunumde oynamak ne mumkun duğunun ortasında valiz hazırlamaya eve cıkmışlar.
Neyse biz balayına giderken bir şeylerin olduğunu anladık el opmeye kaynanamlaea gittik . Bana ne hoş geldin ne nasılsınız hicbir şey yok direk bağırmaya annen şoyle annen boyle demeye başladı. Eşim o kadar sessizdi ki ve benim o eve gidişimin ikincisiydi ( ilki nikahta). Bende bunları buraya duymaya gelmedim dedim eşim sessiz kaldığından yuzuğu bıraktım onlerine. Ama eşim ikna etti dondum tekrar
4 gun boyunca her gun ağladım saygımdan eşime kimseye bir şey demedim. Ailesi yuzume bakmadı bunları o da gordu.
9 ay gecti annesiyle ne yanımda bir defa konuştu ne de onlar beni ben onları aradım.
9 ay boyunca hep eşimle konuşmaya cabaladım. İcine kapanık bir insan olduğundan hep tamam tamam dedi ama hic sorunu cozmedi
Ve sonunda tatil geldi nereye gidelim su bu oldu. Eşim beni her tatilde olduğu gibi ailemin evine bıraktı kendi annesinin evine gitti.( bu surecte ben yoğun bakımda yatan babamın yanında kaldım)
Gelmedi.. yine bir tatil geldi yine soruna cozum bulmadı ve en sonunda ben. Geleceğim icin boşanma kararı aldım.
Gittim dilekcemi verdim. Dilekceyi verdikten sonra eşim oyle ağlatıyor ki gunlerdir. Ben farkına vardım benim ailem sensin vs. Uzuluyorum.. ama bu surecte bana bunlaır yaşatan ileri de ailesi icin beni cocuğumla bırakabilir diyorum… bana yardımcı olur mısunuz