Kısmetse onumuzdeki aya nişanım ağustosta da duğunum var. Annesigili bayramda birlikte goruntulu aradık. Yeğenleri oradaymış annesi konuşmanın bir kısmında torunlarını oprerek "Allahım size de vakti grlince boyle tatlı evlatlar nasip etsin" dedi sevgilim "amaaan anne " dedi bayramını hızlıca kutlayıp kapattı. "Ben cocuk istemem ki beş dakika konuştuk arkadan seslerinden duramadım " dedi. O an bir şey demedim. Anneme anlattım durumu . Boyle şeyler evlenmeden once konuşulmalı. İstekleriniz bir değilse evlilik olmaz dedi. Bugun konuyu actım. "Bende cocuk isteyip istemediğimden emin değilim ama ilerde isteyebilirim bilmiyorum. Cocuk istemiyorum dediğin anlık bir şey miydi yoksa kesin bir kararın mı bunu baştan konuşmalıyız" dedim. "Kesinlikle istemiyorum ama ilerde benimde fikrim değişirse bilemem. Ben cocuk bakabilecek yapıda değilim. Evet desem bile yuk sana kalır bunu duşunerek istemelisin" dedi. Şaşkınım acıkcası . Boyle bir durumu hic duşunmemiştim. Be demem gerekir nasıl davranmam gerek hic bilmiyorum. İşin icinden cıkamadım