Merhaba arkadaşlar..beni onceki yazılarımdan bileniniz vardır belki..lutfen hayatlarımızı bilmeden yargılamayalım ve yanımda kimsem olmadığı icin dertleşmek icin buraya yazmak istedim , zira boşanmak tek carem biliyorum ..evvelsi gun eşim tam 3 kere telefonuma baktı..oyle bakma değil belli bi şey arıyor.. birde gece 1:30 da her kes uyurken salonda telefonumu kurcalarken yakaladım .sorduğumda "hic bi şey yok oylesine bakıyordum "diye geciştirdi beni..ertesi gun telfonda sorduğumda yine aynı şeyi dedi ben karşılığında "guvrnmiyosan,arkandan işler karıştırdığımı zann ediyosan boşanalım.ben boyle omur curutmek istemiyorum senle"
Dedim ...tabi kufur etti kapattım tlfnu..akşam geldi yine konuyu actm ve aramzdaki gecimsizliği konuştuk ve sonunda "babam nası başıma sardıysa seni soyliyim artk ne gerekiyosa yapsınlar"dedi ve akşam yemek yerken konuyu actı..benim onlardan nefret ettiğimi,ayrı kafa yapımızın olduğunu, gitmek istediğimi soyledi. anne babası bağırdı cağrdı istemiyosan arabaya bindirelim git,oğlumuza 1000 tane senden buluruz falan..bul evlendir dedim bende . Kendimi savunamadım cunki onlara gore dayak yok , icki-kumarı yok ..neyse babamı aradlar. babam Rusyada calışıyo ..babam asarım, keserim gelinlikle girdin kefenle cıkarsın dedi falan kapattı...ben zorla evlendirilern ,zorla turbana giren,zorla ve istemiyerek ilişkiye giren ustune bide hamile kalmak icin tedaviye zorlanan birisiyim...acaba kaderim bumu yani? 22 yaşında hic bi sey istediğim gibi değil..şu an bende olan ne varsa hepsi zorla isteğim dışında ..cok erken sorumluluk sahibi olduğum icin mi boyle bu hayattan kurtulmak istiyorum acaba bilmiyorum.resmen kacıp gitmek istiyorum ama zorla duruyorm evett hiss ettiğim bu malesef...seversin demeyin eşimi ilk gorduğumde hic beyenmemiştm .şu an bile eskiden nefret edrdim, artk yuzune bakinca hic bi sey hiss etmiyrum.afedrsiniz ama yatakta bile arzulamiyrum boş hayat her gun aynı şey ve ben intiharı bile duşundum şu an cozum o gibi gozukuyor ruhen cok yıprandım. boşanp onume bakmak istiyorum. calışp ayaklarım ustunde durmak istiyorum. nefes almak istiyorum..ben hastaneye bile yalnız gidemeyen birisiyim ya eşim ya kaynpederim yanmda ..eczaneye giderken bile cabuk don diyolar korkularımdan kurtulup boşanmam gerek yada boyle kavga gurultu omur tuketcem galiba..hakkınızı helal edin