Merhaba KK ailesi, herkesin gecmiş bayramını kutlarım. Bir bayram seruveni de benden. Baba tarafı akrabalarımla cok icli dışlı olamadım uzak mesafede/bulunduğum il dışında yaşıyorlar bazen ziyarete geliyorlar ya da nadir de olsa biz gidiyoruz o zamanlar iletişimimiz oluyor. Her insan gibi halalarımın, amcalarımın ve yengelerin kusurları olsa da genel olarak merhametli, anlayışlı insanlardır. Fakat ben de bir anne var ki, kendi akrabaları dışında kimseyi sevmez, oldukca kıskanc, alıngan ve rahatına duşkun bir insandır. Geldikleri zaman yemek yapmaz ya da aparatif, basit yemeklerle geciştirir.

Yapacak olsam asla izin vermez. Bu bayramda halam tek başına iki gunluğune, amca ve yengemde bir gunluğune bizde kaldılar. Dun kahvaltıda halam kahvaltıya bizden sonra gelince masada doğru duzgun bir şey kalmamıştı tost yapayım dedim olay cıkardı. Sinirimden ne kotusun sen ya diye cıktı ağzımdan; ben kotuyum, iyilik size kalsın diye bağırdı. Ben de ne yazık ki yapamadım ve halam sofrada olanlarla doymadan kalktı. Amcam ve yengem zaten annemin tavrını bildikleri icin ilk geldikleri akşam yemeği dışarıda yediler kahvaltıda da dışarıdan simit, poğaca aldılar hepimize.

Akrabalarımız yılda bir-iki hafta kalıyorlar sadece, sık sık gelmiyorlar zaten. Gecmişte annem, babaannemle bir takım sıkıntılar yaşamış ama babaannem dışında herkes genel olarak cok anlayışlıydı, onlarla herhangi bir problem yaşamadı. Dun oğleye doğru gittiler ama icim cok buruk evimizden ac gittiler, yeterince guler yuz ve sıcak tavırla karşılaşmadılar ve gelecek seneye kadar goruşmeyeceğiz. Babam kendi halinde cok pasif biridir, annem ise diktator denen karakterde. Annemin bu tavrına hic sesi cıkmıyor. Ben ise kendimi hala cok kotu hissediyorum annem dun akşam sırf kotu hissettiğim icin yemek, bulaşık, iş artık tamamen sen de işten gelip yaparsın diye bir tavır takındı bu karakterde bir anne icin cozum onerisi var mıdır?