Buraya dertleşmek amaclı icimi dokmek icin yazıyorum. Yargilayacak olanlar yazmazsa sevinirim. Anlayışınız icin teşekkur ederim.
Ben 23 yaşında uni son sınıf oğrencisi bir kizim. Ailemde annemle hic anlasamiyorum. Değişik bir kadın beni cok fazla yordu. Surekli beddua ediyor. Hep mutsuz olmami istiyor bu durum bence hosuna gidiyor. Birinin yaninda guldugum an taklidimi yapip suratini asıyor. Kucuklugumden beri gozune girmeye calistim ve sen benim icin hicbir sey bakın tekrar soyluyorum hicbir sey yapmadin ki diyor. Her şeyi gectim insan kanindan canindan dedigi insana haftanin her gunu beddua eder mi ya? Bu kadar nefret dolu musun bana karsi? Benim ne sucum var peki dogmaktan baska? Bazen keşke baska bir ailenin cocuğu olsaydim diyorum. Bakin 23 yasindayim ve dediğim sey bu Cok caresizim ve kendimi cok kotu hissediyorum. Bana yuklenme artık bir kere de guzel birşey soyle diyorum ben sana birsey yaptirmiyorum bile diyor. Seninle ugrasmam sen ugrasmaya bile degmezsin diyor ama benimle inadina ugrasiyor. Panik atak geciyorum bazen agliyorum hatta duygusal olduğum icin surekli agliyorum. Kimse beni takmıyor kardeslerim yine agliyo mu bu ya diyor kimsenin umrunda değilim ne yapicam bilmiyorum. Onumu goremiyorum. İnsanlarla konuşamıyorum , sosyal fobim oluştu kendime teselli vererek bunu yenmeye calışıyorum. Oyle icimi dokmek istedim.