Merhabalar,
Arkadaşlar kafama takılan bir sıkıntım var , farklı goruşlere ihtiyacım var .
30 yaşındayım erkek arkadaşımda 32 yaşında . 1 senedir birlikteyiz. Herhangi bir sıkıntımız yok cok iyiyiz aradığımı buldum diyebilirim her anlamda. Benim icin iş,kariyer,aile yapısı,merhamet ,sakinlik,kibarlık onemli kriterler ve bu konuda iyiyiz. Sadece şoyle bir durum var kendisi cocukluktan beri şeker hastası (tip 1 diyabet. Oncelikle hastalığından bahsedeyim, gunde 4 kez insulin iğnesi vurur ve sağlıklı beslenir. Şimdiye kadar hic takmadım sonucta kimin başına ne zaman ne gelir bilemeyiz benim icin iyi niyet şu devirde cok daha onemli cunku.
Şimdi ne değişti ne kafana takıldı derseniz şoyle anlatayım. Artık adım atmayı planlıyoruz evlenmek istiyoruz. Fakat şoyle bir durum var tip 1 diyabeti olan bireyşn cocuğunda cıkma oranı da %5-6 civarı . Evet erkek arkadaşım artık yaşam bici olarak benimsediği icin daha az zorlanıyor ve bilincinde . Ama minicik cocuklarda cok cok zor bir durum. 1-2 yaşındaki cocuğa iğneler vurmak şekerini kontrol altında tutmak, onu yeme bunu yeme demek, şekeri duşunce farkına varmasını sağlamak kolay bir durum değil. (Evet şimdiden kotu duşunme diyeceksiniz ama bu duşuk bir ihtimal de değil ne yazık ki). Oyle bir durımda işimi dahi bırakmam gerekecek. Evet belki allah korusun bu hastalıktan daha beter bir durum ileride cocuğum olursa cıkacsk evet o ihtimaller hepimiz icin var . Ama o ihtimaller onbinde bir ise bu yuzde 6 bildiğimiz hir durum. Canımı sıktı bu durum sadece
Yorum yapanlara şimdiden teşekkur ederim . Eleştiriye de acığım