Lutfen beni yargılamadan fikir verin hanımlar cok zor bir donemden geciyoruz ailece hemen konuya girmek istiyorum

8 yıllık evliyim severek evlendim bir kızım var Herşey mukemmel olmasa da iyi giden bu evliliğim boyunca hep şukrettim aslında. Herşey bir sınav dedim ve dunya rahat yeri değil bunu oğrendim sabır dedim her sıkıntımda, bazen guzel sabredemedim ama ben guzel sabretmeyi oğrenicem inşallah dedim hep


sanki ben boyle dedikce sıraya girdi sorunlar Allah can sağlığı versin inşallah ama bu son olan şey aklımın ucundan bile gecmezdi.

Eşim yarısı kredi yarısı abisinin parası olmak uzere abisinin parası doviz bu arada toplam 600 bin para kaybetmiş. Yarısı borsada yarısı bitcoinde.

Bizi bu hale getirdiği icin ona cok kızgınım ama cokta acıyorum kendimi sorguluyorum ben nasıl farketmedim diye bana itiraf etti daha bir ay oluyor ama bir bucuk senedir başında bu illet varmış.

Bu adamın sırf beni daha iyi yaşatmak icin yaptığını soylemesi kendimi suclamama sebep oluyor kendisi bana senin hic bir sucun yok dese bile kızacak biri daha lazım resmen bana o da her zaman ki gibi kendimim

bir bucuk senedir antidepresan kullanıyormuş uyuyamadığı icin gecen hafta bıraktı ilacı ama psikolojik olarak sağlam gorunmuyor

bana gelince ben ondan beter bir durumdayım bir gun unutuyorum Rabbim ne derse o olur diyorum eşime destek oluyorum ertesi gun cok fazla ofke sacıyorum kızım 3 bucuk yaşında ve ona karşı cok tahammulsuzum. Bazen gelecek kaygısı taşıyorum bazen gercekten Rabbime oyle bir guveniyorum ki icim huzur doluyor kısacası cok gelgit yaşıyorum. Bence bu ruh halleri normal şoktayım cunku

umarım buraya kadar yeterince acıklayıcı olmuştur
Şimdi bana boşan diyenler olabilir ben başta soyluyorum boşanmak istemiyorum eşim benim yol arkadaşım en azından şuan boyle hissediyorum inşallah fikrimi değiştirmem cunku kendimi cok sağlıklı hissetmiyorum

gelelim fikrinizi danışmak istediğim konuya
Eşim şimdilik kredileri oduyor odeyemezse maaşının 4 de birine el koymaya başlayacak bankalar sırayla. Bir evimiz var benim uzerime haciz soz konusu değilmiş benim ustume olduğu icin. En fazla ev eşyalarına haciz gelirmiş.

Ustune kaynımın dovizi var bir de.
Benden evi satmamızı istiyor eşim ve ailesi
Once olmaz dedim bu evde benim emeğim eşimle eşittir bende calıştım birikim yaptım tum altınlarımı verdim tazminatımı verdim kızım icin bizim icin cabaladım bende eşimde ama care bulamadım kabul ettim en sonunda.

şimdi doğru mu yapıyorum bilmiyorum bir daha ev sahibi olamayacağız Allah isterse yine olur elbette ama artık eski koşullar yok bu bir gercek. Kirada yaşamak beni korkutmuyor ama arada endişe yaşıyorum bence ben verdiğim karar doğru mu emin değilim

siz benim yerimde olsanız benim gibi evi satmayı kabul eder miydiniz ne yapardınız

ayrıca evi satmazsak kredilerin 3 bucuk senesi var mucizevi bir şekilde odeyebilirsek sonra kaynım icin calışıp yaşarız diyorum kul hakkı kalmasın uzerimizde asla niyetim borcu yok saymak değil inşallah kendimi iyi ifade edebilmişimdir cunku aklım yerinde değil resmen