Kızlar merhaba. Ben 28 yaşında 2 senedir memur olarak gorev yapan yalnız yaşayan bir kadınım.şimdiki olaya daha iyi yorum yapabilmeniz icin cocukluğumdan bahsetmek istiyorum. Ortamama bir Turk ailesinde olduğu gibi bem de nuhafazkÂr- dindar bir ailede doğdum. Annem ve tum kadınlar kapalıdır ailemde. Bana ufak ufak teşvikler yaptılarsa bile aşırı bir zorlamaları olmadı başortusu konusunda. Olmadı ama bu durum sadece başortusu icin gecerliydi. Yine kapalı giyinmek zorunda kalıyordum yani. En yakınımın duğunu icin elbise alalım derdik. Aman onun burası acık onun şurası acıl diye diye, ev sahibi olduğum duğune pantolon gomlekle giderdim her seferinde.
Fazla uzatmakn istemiyorum. Şimdiki sorunuma gelirsek : şu an yalnız yaşayan kimsenin karışamayacağı bir kadınım.o kadar guzel elbiseler, etekler giymek istiyorum ki.işyerinde bir arkadaş var pantolon giydiği istisnadır mesela.ozguvenine o ladar hayranım ki. Hani paspal tiplerden de değilim, icimden de geliyor ama bir turlu cesaret edemiyorum.bazılarınıza gore alt tarafı bir kıyafet giy cık olan şeyler benim cocukluk travmalarım yuzunden cok buyuk şeylermiş gibi geliyor. Kısaca utanıyorum.mini etek, elbise hÂl giyemiyorum.kendimi daha iyi değerlendirebilirmişim gibi geliyor. Şu an cevrede oldukca beğenilen bir kadınım Allaha şukur ama bu durumu kıyafetlerimle daha fazla desteklemek istiyorum.bu durumu icin ne yapabilirim sizce ? Ben de artık diğer kadınlar gibi guzel giyinmek istiyorum.hayatımda etek giymedim bu arada.giydiklerim de maksi etekler. Adam gibi birşeyler giyemeden kuruyup gideceğim