Merhabalar sevgili kadınlar
Bir derdim var ki sormayın. Biraz uzun olabilir şimdiden vaktinizi aldığım icin kusura bakmayın.
3 yıllık evliyim. Eşimle evliliğimizin ilk yılları aşırı tartışmalarla gecti hala da devam ediyor. Sanırım birbirimizi anlamıyoruz ne kadar konuşsam da tık yok. Ozellikle evdeki gurultusu.. yani beni onlarca kez uykumdan uyandırıyor. Yururken bile cok ses cıkarıyor. Doğum iznine ayrıldım asla uyuyamadım sabah erkenden işe giderken beni hep cıkardığı seslerle uyandırdı. Doğum iznimden hicbir şey anlayamadım. Uyku konusunda cok hassasım bir kez uyandım mı tekrar uyuyamıyorum. Canım lutfen dikkatli ol diyorum. Cok abartıyorsun diyor. Bazen de tamam diyor ama yok yine aynı duşunun 3 yıldır bu boyle. Lohusa donemim felaket gecti. Zaten oğlum zor bir bebeklik gecirdi cok zor uyuyordu. Uyuyunca ben de uyuyayım derken eşim tak ikimizi de uyandırıyordu. Ya kapıyı bir hışınla aşar ya dolapları carpar. Ya kayar duşer, Ya telefonla konuşur. Ya dışarı cıkar anahtarı unutur kapıyı calar. Defalarca soyledim dışarı cıkarken anahtarı al diye ama maalesef surekli unutur. Bir ara lohusa donemimde uykuya deli gibi hasretken zorla oğlumla uyuduk. markete gitti anahtarı unutup tekrar kapıyıcalınca ben kendimi yerlere atıp ağlamaya başladım artık. Optu ozurler diledi ama ben im uykum gitmişti artık. Şimdi oğlumda uyku bozukluğu başladı. O da artık cok hassas şu an 1 bucuk yaşında. Dun yatağa girdiğimde mesaj attım canım lutfen odaya gelirsen sessiz ol diye. İnanın 3 kez uyandırdı bizi. Bir de sabah erken işe gidiyorum Ne yapacağımı şaşırdım artık. Cok duşuncesiz. Ne yapacağım ben ??? Bunun dışında annesini de sevemiyorum bir keresinde oğlum 2 aylıkken kayınvalideme cok ihtiyacım vardı acilen hastaneye gidip rapor cıkarmam gerekiyordu. Oğluma bir saatliğine bakmasını istedim gelemem ben cocuk bakamam dedi. Nasıl yani o kadar cocuğun var onlara nasıl baktın dedim? artık cok acizim şu an bakamam dedi. O an cok kırıldım hala da cok kırgınım asla ısınamıyorum. Eşim de bunun farkında bazen beni zorla goturme istiyor annesine ya ne zormuş insanın kayın validesine ısınamaması... Hazır yazıyorken biraz daha icimi dokeyim. Eşim dişini fırcalamıyor ne yapsam da. Onunla aynı yatağa girmek istemiyorum artık. Cok dağınık. Surekli tartışıyoruz. Bazen ne yaptım da evlendim diyorum. Hatta bu aralar her gun soruyorum kendime. Neden bu adamla evlendim. Cok guzel bir kadınken, Cok başarılı, girişken bir kadınken cok mutlu olabilecekken neden bu evliliği sectim diyorum. Eşime sevgim ve saygım bitmek uzere. Ne yapmalıyım sevgili kadınlar? Lutfen yardımm