Merhaba hanımlar.. Başlıkta da okuduğunuz gibi maalesef aldatıldım. 10 gun oldu ve hala sindiremiyorum. İcim icimi yiyor yerimde duramıyorum tahammulum kalmadı.

4 yıllık evliyiz. Son 4 5 aydır durumunuz kotuydu.. Cinsellik cok cok azalmıştı. Ama sorunlardan oturu kavga gurultu olunca tabi ki o da yanaşamadı bende yaklaştırmadım derken sorunlarımızdan oturu artık bir aksiyon almamız gerektiğini duşundum ve bir ay kadar onu bırakıp annemin yanına gittim. İkimizde duşunelim biraz zamana ihtiyacımız var ve bu sure zarfında hicbir şekilde iletişime gecmek istemediğimi soyledim.Eğer bana soylemek istediğin veya konuşmak, sormak istediğin şeyleri bir yere not al ben gelince konuşalım dedim.Dediğim gibi de yaptım.bu sure zarfında surekli mesajlar attı "ben sensiz olamam, ev soğuk, sen yoksun, cok yalnızım, yeter bu kadar...." falan şeklinde.. Ama ben bu sureyi bir aya tamamladım. Cevap vermedim hic konuşmadım.

Eve donduğumde gercekten başka bir adam vardı. Sorunlarımızı oturup hic olmadığı kadar samimi ve acık bir şekilde konuştuk. Bana herşeyin kıymetini anladım ve bundan sonra ile başlayan bir suru cumleler kurdu. Ve gercekten artık iletişim ve tavır konusunda tatmin olmuştum. O gunden sonra herşey gercekten olması gerektiği ilerliyordu.

Ama icimde bir kurt beni kemiriyordu resmen. Derken telefonunu karıştırdım saatlerimi ayırdım silinmiş goruşmeleri, yazışmaları geri yukledim. Eşimin beni aldattığını oğrendim inanılır gibi değildi. Sanal seks yapmış. Tanımadığı kadınlara falan yazmış ve bildiğiniz sanal seks yapmış. Beynimden vurulmuşa dondum.

Uyuyordu ve uyandırdım. Sordum yani bu nasıl olabilir sen nasıl bir adamsın. Ağızıma gelen tum hakaretleri saydım sovdum hatta telefonunu kafasına carptım. Eşim caresiz tabi ki kabul etti. Ama bunları sen yakalamadan once ben bırakmıştım, ben nasıl bir yanlış yaptığımı anlamıştım, seninle konuşmadan kendi icimde dersimi almıştım falan dedi. Gerisi klasik işte yalvarma yakarma. Ayağımın altını bile optu bu arada

Ailemi aradım ve aldatıldım boşanıyorum beni hemen gelin alın dedim. Annem şok babam şok geldiler tabi bu arada kv kp de onlar gelmeden bize geldi. Cok uzattım ama cok değinmeden anlatayım gerisini. Eşim rezil oldu kafasını bile kaldıramadı. Onun annesi babası benim annem babam hepsi yuklendi ve yerin dibine soktular. Annem ozellikle cok ağır konuştu.

Boşanacağım kim ne derse desin falan dedim ama herkes ağlamaya başladı. Pişman olursun belki bir şans ver falan dediler. Bir tane bebeğimiz var 1. 5 yaşında. Onu duşun falan dediler. Kopek gibi pişman herşeyi anladı falan dediler. Annem biraz sabret sinirin gecsin fikrin değişmezse bu kez kimse ile muhatap olmadan gelip seni alacağız babanla dedi ve babam onayladı.

Sonuc olarak eşim rezil bir durumda oracıkta kaldı.benim ve kendi ailesi onunde bana yalvardı yakardı herşeye razıyım ne istersen o falan şeklinde konuştu. Ki şu durumda aksini konuşacak cok az insan vardır diye duşunuyorum o yuzden gozumde bir anlam ifade etmiyor. Annem babam bir sure suratını gormek istemiyoruz kızımızın ici biraz olsun soğursa ve bize tamam elinden geleni yaptı ve ben bir şans vereceğim derse belki sana tahammul edebiliriz o zaman dediler ve gittiler.

Ben kabul ettim bir sure denemeyi ama eşimi parcalamak geliyordu icimden.Ona aynı şeyi sana yapacağım ve sende okuyacaksın konuşmaları dedim. Eşim bana yalvardı yapma etme ben dipteyim sen de yapma temiz kal falan. Bu arada kızlar gercekten yapmayı duşundum ve hala duşunuyorum. Ve dediğim gibi okumasını istiyorum. Eşim beni az cok biliyor ve bunun blof olmadığının farkında. Ve surekli takip etmeye calışıyor ama şifremi değiştirdim asla da sana soylemem dedim. Sesini cıkaramadı ama farkındayım cok tedirgin ve zor durumda.

Eşimle zaten aramızdaki sorunları ben bunu yakalamadan once halletmiştik ve gercekten cok iyiydik şuan bana olan tavrı o yuzden değişmedi hala cok iyi, ilgili. Ama ben...... Surekli gideceğim kafasındayım cunku bunu sindirebileceğimi duşunmuyorum. Ona resmen eziyet ediyorum. Allah var ağızını acıp tek bir of bile demiyor surekli benimle konuşup sakinleştirip iyi anlamda telkinlerde bulunuyor. Eziyet ediyorum diyorum ama gercekten baya baya eziyet ediyorum ve bazen kendime "napıyorsun ya sen, kabul edemiyorsan git o zaman ya da biraz sakin ol abartmadan konuş ona gore hareket et" diyorum.

Cift terapistine de gittik. Terapistte bu durumun değişebileceğini soyledi. Gercekten pişman ve elinden geleni samimi bir şekilde yaparsa uzun sure de olsa mucadele edip bu samimiyeti eşine hissettirdiğin an yavaş yavaş onun da hisleri değişecek, o da taş değil bir insan duyguları var şuan ki gibi surekli sert kalamaz temalı bir konuşma yaptı.

Hem gitmedim hem de eşime eziyet ediyorum. Eşim kendi annesine de dedi ben onu tanıyorum asla unutmayacağı gibi bana da unutturmayacak ama ben razıyım falan dedi. Bana da "bir omur bana eziyet et ama beni terk etme" falan diyor. İş işten gectikten sonra ne kadar ne olur bilemem.

Ama icim cok kotu. Bu arada zaten eşimin şifreleri falan hepsini bilen biriydim asla benden bir şeyi saklamazdı. silinmiş mesajlardan gordum bunları. Kızlar tabi ki kararı ben vereceğim benim hissim ve benim evliliğim ama bu hissiyatım gececek gibi değil. Sizlerden kadın olarak durum değerlendirme ve fikir istiyorum buna şuan ihtiyacım var. Uşenmeyip okuyan olursa minnettar kalacağım.

Bu arada Eziyet etme, surekli laf sokma, moral bozma durumu da sağlıklı değil farkındayım ama duramıyorum. Kafamda birşey surekli bana "Aldatıldın, aldatıldın, aldatıldıııııın" diyor. Bu arada tum zamanlar bu şekilde de değil ara sıra iyi oluyoruz..

Sizce boşuna mı bekliyorum ben? Ya da zaten beklediğim hata mıydı????????