Yoldaslarim merhaba.Soze nasıl ve nereden baslamaliyim inanin hic bilmiyorum.Hikayemi kısaca ozet gecip biraz dertlesmek istiyorum, zira bunalımın esigindeyim.29 yasindayim ve 4 yıllık evliyim ve 4 yıldır da doktor doktor geziyorum.2 aşılama ve bir tup bebek denedik maalesef sonuc alamadi ve bu ayin 8 in de rahmimin t seklinde olduğunu oğrenip histereskopi ameliyatı oldum.yuksek FSH duşuk amh sol yumurtalıkta kotu huylu olma ihtimali olan bir kistim var.İkinci kez tup bebek denemesine baslayacagim ama dermanim kalmadı hicbir şeye. Anne olmamam icin bir dizi sebep bulunurken ben icimden evlat sevgisini ve umudumj bir turlu cıkartamıyorum. Haliyle yildim kendimi ise yaramaz ,eksik değersiz hissediyorum.Alt ust olmuş durumdayim ve el uzatıp yaralarına merhem olacak kimseyi bulamıyorum yanımda.Guclu olmaya calışmakta. Oylesine yoruldum ki.insanları dertlerimle sıkmak tan bezdirmekten korktugum icin kimseye icimi dokemiyorum.Mutsuzum cok hem de.saatlerce aglasam icim sogumayacak gibi hissediyorum. Az gelin hele Dertleşelim su icime az su serpil sin