Merhaba arkadaşlar. 3 aya yaklaşan bir ilişkim var. Farklı şehirlerde yaşıyoruz ama uzun sure boyunca surekli birbirimizin şehrine gidip geldik ve cok fazla vakit gecirdik. Bir hafta once erkek arkadaşım 6-7 ay gibi bir sure icin is icin yurtdisina cıktı. Ben de 1 2 ay sonra ziyarete gideceğim diye planladık.

Tavsiye istediğim konu şu. Biz bir anda cok yakinlastik. Belki cicim ayları oldugu icin abartıyor olabilirim ama onun yanındayken cok mutlu ve huzurluyum. Surekli guluyoruz. Derinlerde bir yerde cok fazla benzedigimizi hissediyorum. O bir şey soyluyor cok tanıdık geliyor ben bir şey soyluyorum o hemen anlıyor filan. İlk gunden itibaren bir cekim hissettim ve daha da coğalıyor o cekim. Şimdi sanki bir seneden beri hayatimda gibi geliyor.

Buna paralel olarak hemen gelecek hayalleri kurmaya başladık. Oyle plan şeklinde değil ama şu şu şehirde yasariz ben şu işi yaparım sen bu işi yaparsın ayni evde yaşarız evimizin surasini soyle dekore ederiz 3 sene sonra cocuğumuz olur ona soyle davranırız sabahları spor yaparız gibi biraz aslinda sacma ama cok da huzur veren hayaller. Kimseye bu konuştuklarımızı soylemiyorum cunku cok erken bulmalarından ve yargilamalarindan korkuyorum. Ama bu şekilde konuşmaktan icten ice rahatsız değilim aksine bana cok doğal geliyor sanki başka turlu konuşamazmisim gibi geliyor. Yani uzerimde baski hissetmiyorum. Zaten hep 2-3 senede yapılacak planlar gibi tasarliyoruz. O sure icinde uzaktan ilişki yuruturuz dedik. Ama bu gercekten zorluyor insanı. Yani telefonla konuşarak ilişki yurutmek, yıllık izin icin surekli asiri performans gostermek ki işler bitip yıllık izin alabileyim, ucak biletlerinin cok pahalı olması vs vs 1 seneden fazla katlanilacak konular değil bence...

Uzerimde hissettiğim asıl baskı işte bu. Isim sebebiyle yaşadığım şehri kısa vadede terk etmem mumkun değil. Onun da buraya gelmesi mumkun değil. Calistigim sektor de kurum da (insani yardım sektoru) hayat tarzı acısından evliliğe cok musade eden bir yer değil. Hem calışma saatleri uzun hem de is bulmak icin surekli yer değiştirmek zorundasın. İyi bir yerlere gelmiş insanlara bakıyorum bekarlar veya eşleri kadın işi bırakıp onlarla gezmis durmuş. Calistigim kurumda beğenilen ve sevilen biriyim. Yedi senedir emek vererek iyi bir profil oluşturdum. Duşuncem 1 sene daha boyle devam edip akademi veya başka bir alana gecmek ama o zaman da her şeye yeniden başlarım gibi geliyor. Zaten alanım dışında ne iş bulabilirim onu da bilmiyorum. Bu belirsizlik yuzunden sevgilime bir şey diyemiyorum. Ote yandan acaba bunları duşunmek icin cok mu erken? Acaba acele ederek hata mı yapıyorum? Kalbimin ve aklımın sesini nasıl orta yolda bulustururum?

(Not: temmuzda ben 34 o 40 olacağız)