Merhaba arkadaşlar, icinden cıkamadığım bir konu hakkında desteğinizi almaya ihtiyacım var. Cunku gercekten cok zorluyor bu durum beni. Bundan 4-5 ay once yakın bir kız arkadaşımın ofisten bir arkadaşımla tanışmasına vesile oldum, o zamanlar benim de bir ilişkim vardı ve istedim ki arkadaşım da mutlu olsun, yuva kursun ama istemez olaydım. Bu mesele yuzunden kac yıllık arkadaşlığımın biteceğini ongoremedim o zamanlar maalesef. Kız arkadaşım resmen hayal kırıklığına uğrattı beni, hic arada arkadaşım var biraz dikkat edeyim hareketlerime diye duşunmeyip bir suru sacma sapan şey yaptı, mahcup oldum resmen onun yuzunden. Neyse bunlar bir ilişkiye başlayamadan ayrıldılar. Sonra kız arkadaşımdan tekrar oğrendim ki bunlar tekrar goruşmuşler bu olaydan sonra. Bana bunu tekrar goruşup yine bir şeyler olmadığında anlattı. Anlatmakla da kalmayıp bir de sen de ona gore tavrını koyarsın gibisinden şeyler soyledi. Ben de ona ben onunla aynı ofisteyim birlikte calışıyoruz biz, kimseyle aramı bozamam, ofiste huzurum kacsın istemiyorum gibisinden şeyler soyledim ama bu kontrolcu tavırları beni cok rahatsız etti gercekten ve ondan sonra onunla arama mesafe koyup eskisi kadar yakın olmamaya başladım. İlk başta bir etkilendim dediklerinden ama sonra soylediği bazı şeyler cok abartı geldiğinden onu hic dikkate almadım ve aynen arkadaşlığıma devam ettim cocukla. Bundan sonraki surecte de onunla yakın olup olmadığımı her fırsatta sordu, olumsuzluklarını anlatıp beni soğutmaya calıştı ondan bana ama ben hep yuzeysel cevaplar verip geciştirdim. Sanki beni ondan uzaklaştırma gibi bir cabası vardı hep. Her neyse hayatımdaki kişi ile 2 ay once anlaşamadığımızdan dolayı yollarımız ayrıldı. Ayrıldıktan 1 ay sonra aradı beni kız arkadaşım. Ayrıldığımı soyledim falan. Niye bana soylemedin falan dedi. Sonra direkt o mu etkiledi seni diye sordu, ben tabi şok gecirdim boyle bir şey duyunca. Onunla birlikte olduğum ve vicdan yaptığım icin ondan uzak durduğumu duşunduğunu falan soyledi, ardından ona karşı bir şey hissedip hissetmediğimi sordu, aramızda bir şey olup olmadığını sordu, gelip sana acılırsa cevabın ne olur dedi, ben de o beni arkadaş olarak goruyor zaten niye boyle şeyler soruyorsun ki dedim ama benim soylediğim şeyleri hic dikkate almadan sorularına devam etti, birlikte olmamızdan inanılmaz derecede korktuğu her halinden belliydi, en son onunla birlikte olursan sen benim icin bitercesine kadar geldi ki mevzu benim icin bardağı taşıran son damla o oldu. Ama hic sakinliğimi bozmadan oylece cevapladım, ama sinirimden uyuyamadım gece sonra. Ben burada yeni ayrılmışım, o hala kendi derdinde dedim icimden, bir yandan ne kadar bencil ve duşuncesiz dedim, bir yandan da ben ona hicbir şey anlatmamışken, hicbir şey bilmezken nerden kuruyor bunları kafasında acaba ofisteki cocuk mu bir şey soyledi gibisinden soru işaretleri oluştu kafamda. Neyse yarın ben buna mesaj attım ve sen bana bencil dedin vs. deyip arkadaşlığını bitirdi. İlk başta uzuldum arkadaşlığımın bittiğine ama sonra bir rahatlama geldi. Bu kadar bencil bir insandan dost olmayacağını anladım. Aslında bende acaba arkadaşca mı bu yaklaşımı yoksa başka mı dedirten şeyler gozlemledim onda ama tabi bunu kız arkadaşımla paylaşmadım. Neler oluyor anlamıyorum. Ben ona bir şey demediysem, hayatımda biri olduğunu bilmesine rağmen sizce kız arkadaşımın korkusunun dayanağı nereden geliyor olabilir? Bu konuyla ilgili kız arkadaşım cocuğa yalan yanlış bir şeyler demiş olabilir mi? Cocuk hoş ve iyi biri aslında, benden hoşlanıyorsa gercekten neden olmasın ama anlayamadım ben durumu. O da bana bir yakın bir uzak davranıyor, sanki bir şey engelliyor onu, ya ilişkiden sonra toparlanmamı bekliyor ya kız arkadaşımla olan goruşmelerini dert ediyor, ya da kız arkadaşımla tanıştırdığım icin ondan hic hoşlanamayacağımı duşunuyor ya da başka bir şe bilmiyorum. Sizce son yaşananları cocuğa anlatmalı mıyım? Ben ona bir şey demememe, onun davranışları arkadaşca deyip geciştirmeme rağmen birlikte olmamızdan bu derece korkması, ondan ziyade benim ne hissettiğimi sorması kafamı karıştırdı.
Konuşmalı mıyım?
Hayatın İçinden0 Mesaj
●3 Görüntüleme
- ReadBull.net
- Kültür & Yaşam & Danışman
- Hayatın İçinden
- Konuşmalı mıyım?
-
23-09-2022, 21:27:02
Merhaba arkadaşlar, icinden cıkamadığım bir konu hakkında desteğinizi almaya ihtiyacım var. Cunku gercekten cok zorluyor bu durum beni. Bundan 4-5 ay once yakın bir kız arkadaşımın ofisten bir arkadaşımla tanışmasına vesile oldum, o zamanlar benim de bir ilişkim vardı ve istedim ki arkadaşım da mutlu olsun, yuva kursun ama istemez olaydım. Bu mesele yuzunden kac yıllık arkadaşlığımın biteceğini ongoremedim o zamanlar maalesef. Kız arkadaşım resmen hayal kırıklığına uğrattı beni, hic arada arkadaşım var biraz dikkat edeyim hareketlerime diye duşunmeyip bir suru sacma sapan şey yaptı, mahcup oldum resmen onun yuzunden. Neyse bunlar bir ilişkiye başlayamadan ayrıldılar. Sonra kız arkadaşımdan tekrar oğrendim ki bunlar tekrar goruşmuşler bu olaydan sonra. Bana bunu tekrar goruşup yine bir şeyler olmadığında anlattı. Anlatmakla da kalmayıp bir de sen de ona gore tavrını koyarsın gibisinden şeyler soyledi. Ben de ona ben onunla aynı ofisteyim birlikte calışıyoruz biz, kimseyle aramı bozamam, ofiste huzurum kacsın istemiyorum gibisinden şeyler soyledim ama bu kontrolcu tavırları beni cok rahatsız etti gercekten ve ondan sonra onunla arama mesafe koyup eskisi kadar yakın olmamaya başladım. İlk başta bir etkilendim dediklerinden ama sonra soylediği bazı şeyler cok abartı geldiğinden onu hic dikkate almadım ve aynen arkadaşlığıma devam ettim cocukla. Bundan sonraki surecte de onunla yakın olup olmadığımı her fırsatta sordu, olumsuzluklarını anlatıp beni soğutmaya calıştı ondan bana ama ben hep yuzeysel cevaplar verip geciştirdim. Sanki beni ondan uzaklaştırma gibi bir cabası vardı hep. Her neyse hayatımdaki kişi ile 2 ay once anlaşamadığımızdan dolayı yollarımız ayrıldı. Ayrıldıktan 1 ay sonra aradı beni kız arkadaşım. Ayrıldığımı soyledim falan. Niye bana soylemedin falan dedi. Sonra direkt o mu etkiledi seni diye sordu, ben tabi şok gecirdim boyle bir şey duyunca. Onunla birlikte olduğum ve vicdan yaptığım icin ondan uzak durduğumu duşunduğunu falan soyledi, ardından ona karşı bir şey hissedip hissetmediğimi sordu, aramızda bir şey olup olmadığını sordu, gelip sana acılırsa cevabın ne olur dedi, ben de o beni arkadaş olarak goruyor zaten niye boyle şeyler soruyorsun ki dedim ama benim soylediğim şeyleri hic dikkate almadan sorularına devam etti, birlikte olmamızdan inanılmaz derecede korktuğu her halinden belliydi, en son onunla birlikte olursan sen benim icin bitercesine kadar geldi ki mevzu benim icin bardağı taşıran son damla o oldu. Ama hic sakinliğimi bozmadan oylece cevapladım, ama sinirimden uyuyamadım gece sonra. Ben burada yeni ayrılmışım, o hala kendi derdinde dedim icimden, bir yandan ne kadar bencil ve duşuncesiz dedim, bir yandan da ben ona hicbir şey anlatmamışken, hicbir şey bilmezken nerden kuruyor bunları kafasında acaba ofisteki cocuk mu bir şey soyledi gibisinden soru işaretleri oluştu kafamda. Neyse yarın ben buna mesaj attım ve sen bana bencil dedin vs. deyip arkadaşlığını bitirdi. İlk başta uzuldum arkadaşlığımın bittiğine ama sonra bir rahatlama geldi. Bu kadar bencil bir insandan dost olmayacağını anladım. Aslında bende acaba arkadaşca mı bu yaklaşımı yoksa başka mı dedirten şeyler gozlemledim onda ama tabi bunu kız arkadaşımla paylaşmadım. Neler oluyor anlamıyorum. Ben ona bir şey demediysem, hayatımda biri olduğunu bilmesine rağmen sizce kız arkadaşımın korkusunun dayanağı nereden geliyor olabilir? Bu konuyla ilgili kız arkadaşım cocuğa yalan yanlış bir şeyler demiş olabilir mi? Cocuk hoş ve iyi biri aslında, benden hoşlanıyorsa gercekten neden olmasın ama anlayamadım ben durumu. O da bana bir yakın bir uzak davranıyor, sanki bir şey engelliyor onu, ya ilişkiden sonra toparlanmamı bekliyor ya kız arkadaşımla olan goruşmelerini dert ediyor, ya da kız arkadaşımla tanıştırdığım icin ondan hic hoşlanamayacağımı duşunuyor ya da başka bir şe bilmiyorum. Sizce son yaşananları cocuğa anlatmalı mıyım? Ben ona bir şey demememe, onun davranışları arkadaşca deyip geciştirmeme rağmen birlikte olmamızdan bu derece korkması, ondan ziyade benim ne hissettiğimi sorması kafamı karıştırdı.