Nişanlım hic olgun değil, annesinin dolduruşuna cok fazla geliyor. Annesi kafasını şişiriyor o da bana sarıyor, beni ailesine karşı asla savunamaz. Dış kapının mandalı olan halası hakkımda konuşmuş adam olup beni savunamadı. Surekli ortada laf taşıyor nişanlım. Nişanda bana sadece 1 ceyrek ve isimli altın kolye taktılar, 2 sene olucak nişanlanalı ve bunlar dışında hic bir şeyim olmadı daha. Ben bu gune kadar onları asla maddi acıdan uzmedim. Bir kez olsun bir istekte bulunmadım, bir cop dahi istemedim. Ki almadılar da. Her neyse her şey maddiyat değil ama ben buna rağmen gozu yukseklerdeymişim. Her genc kız gibi, ici guzel yeni yapılı dairede yaşamak istediğim icinmiş. “Şimdiye kadar size ne gibi gozu yuksekte dedirtecek isteklerde bulundum?” Diye sordum nişanlıma, bunu eve eşya alırken goreceğiz daha bekle dedi. Şimdiye kadar asla hic bir şekilde benim icin masrafa girmediler, ona rağmen eşya konusunda daha duşunduklerine bakın, cok goruyorlar bana demek. Ailesi desen, teyzeler, yengeler vs bir kez olsun beni arayıp vs sormadılar canım nasılsın iyi misin diye. Ya bu anlattıklarım daha bir hic.. annem dedi ki maddiyat konusunda ben size destek olurum. Nişanlım gelmiş bana diyor ki annen gilin parasına kalmadık, beni parayla satın alacakları sanıyorlar, bizi fakir fukara mı goruyorsunuz falan filan diyor..Kaynanam balayı tatiline bile karıştı, masraf olur diye gitmeyin etmeyin diye cok cabaladı, ama amacına ulaşamadı, balayını tuttuk, daha soylenecek cooook şey var aslında ama bunlar yeterli bence.. dun cok buyuk kavga ettik, inceldiği yerden kopacaksa kopsun dedi. Bende dedim ki beni sen gozden coktan cıkarmışsın, beni gozden cıkaranı ben coktan sildim, cık git hayatımdan dedim. Ondan sonra konuşmadık bir daha, sonra anneme yazmış, kızınızın niyetini oğrenebilir misiniz, beni hayatından cıkarmış diyor.. tum sucu bana deviriyor.. nişanlımın iş g*tu bile yok, cocuk gibi, her şeye alınır, kuser. Her şeyi ayağına bekler, annesi el bebek Gul bebek buyutmuş. İlgi desen yok, sevgi desen yok, aramız buz gibi oldu, artık soğudum. Hevesim kalmadı hic. Annemle babamla konuştum. Onlar her şekil benim arkamda, biz senin kararına saygı duyuyoruz diyor, onlar zaten başından beri istemiyordu. Ben kafamda bitirdim, ama bana engel olan tek şey, maalesef evlilik dışı yaşamış olduğumuz cinsel ilişki… Sadece bunun icin hayatımı karartmak istemiyorum, ama işte yinede icime dert oluyor. Annemin dediği gibi evlensem bile benim sonum ayrılık. Bu cocuktan hayırlı eş olamaz maalesef… hazır değil henuz. 2 gundur ne o bana yazıyor, ne de ben ona…. Ben ona o kavga esnasında annen seni gaza getiriyor, annenin aklı ile yaşıyorsun, annen seni şişiriyor, git annene bunlarıda soyle falan filan dedim. Her tartışmada arayan annesi beni bu sefer ne aradı, ne de yazdı. Şu an ayrıldık mı, ayrılmadık mı anlamış değilim gercekten..