Merhabalar.29 yaşında 2 cocuk annesiyim. Şuan eşimle ayrı yasiyori. 2 bucuk aydır annemin evindeyim.nerden başlayayım bilmiyorum. Ama 2 ay once eşimle kavga ettik bağımlılıklari var 4 senedir bırakması icin elimden geleni yaptım. Baştan beri cok ilgisiz,benimle sohbeti zorla eden bı adam. Son donem daha da arttı bağımlılığı hic zarar vermedi. Ama son olayda ettiği kufurlerle karslik verdim diye vurdu. Gitmemek icin uğraştım ama o hic bisekilde uğraşması bende son care baba evime dondum. Artık icmesimi de gectim saygısı sevgisi ilgisi de yok oldu zaten azıcıkti. 2bhaftaya yakın burda kaldım sonra allmak icin geldi hic ozur yada pişmanlık gormedim gitmedim. Ayrılmak istediğimi soyledim. Cok buyuk tepkiler vermedi cunku oncesinde de bı kac kez babamın kapısına geldim. Yine doner kafasında olduğu icin onemsemedi. Şuan 2 aydır burdayım bir kere konuşma şansımız oldu sadece gercekten istemiyormuş dedi bende bağımlı olduğu şeyleri bırakmasını, kendine ceki duzen vermesini istedim yoksa donmeyeceğimi belirttim. Ağladık. Elimden hic bişey gelmemesi beni cok uzuyor ama kesinlikle caba gormuyorum şuan surekli dilekceyi vermemi bu işin cok uzadığını soyluyor. Adliyeye gittiğimde ise gelmiyo. Ailesi aramadı sormadı kesinlikle ara duzletme taraftarı değiller. Yine gitti yine gelecek diyo onlarda. Hic bı sekilde cocuklar dışında diyolago girmiyoruz. Bu donemde calışmak istediğimi soyledim ayrılana kadar calisamazsin diyo. Ama kendimi ezik gibi gormekten alikoyamiyorum. Calıştığında kaybettigim oz guvenimi kazanacagimi duşunuyorum. Sizce nasıl bı yol izlemeliyim?? Şimdiden teşekkurler