Ben şu tatile cıkamama ağıdını neden anlayamıyorum ya, babam memurdu biz karı koca memuruz (bunu neden yazdım: turkiyede sabit geliri ve işsizlik kaygısı olmayan grup olarak değerlendirildiğimizden) hic oyle illa ki "gidip bir otelde kalacağım" diye tutturacak butceyi acamadım yatırım kaygısından. Akraba ziyaret ettim, kuzenlerimi gordum, cocuklarımı kuzenleriyle buluşturdum, misafir ağırladım,bahcede komşularımla kıkırdadım. Aile bağlarımı guclendirdim ya da evimde yattım. Burada duşuk maaşlı, gırtlağa kadar borc icinde, ekonomik krizde yarının hesabını yapamayacak durumdaki insanların tatile gidemiyorum diye ağlamasına anlam veremiyorum. Ne yapmak lazım yani kredi cekip ya da alyansı satıp tatile mi gitmek lazım, şart mı bu, ya da bu neden boyle, cok mu ozeniyoruz acaba maddi olanaklarımızı zorlayan şeylere, neden var olanın keyfini surmenin yollarını aramıyoruz. Şahsen benim cebimde hicbir zaman tatile ayıracak param olmadı, olmayınca da bunu dert edinme gereği duymadım. Ben mi arızalıyım insanlar mı taht-ı revan peşinde?

Linc etmek isteyen de cıkabilir, haklı da olabilirler ama olamayanı oldurmamadığından ağlamak yerine var olanı guzelleştirmeye calışmak cok mu zor.

Ekleme duzeltme adı her neyse

Hanımlar ben kimse evden cıkmasın falan demedim, iyi de yazarım aslında ama tatil kavramını illa ki bir hafta tam pansiyon bir otelde geciremediği icin dertlenen gruptu kastettiğim. Var olanı değerlendirebilmek varken neden luksunu yapamıyorum diye isyan edenleri anlamadığımı dile getirdim.