Herkese merhabalar . Ben 10 aylık yeni evliyim. Eşim devlet dairesinde memurluk yapıyor. Eşimin abisi ticaret adamı. Esimin ufak bir arabası vardi nişanlı olduğumuz zaman . Kayınpederim kendi halinde emekli . Biz duğunden sonra boyle guzel olmayan 10 yıllık bir binadan bir ev aldık . Ben ve eşimin tek isteği kredisiz ev alabilmek . Ben herkesten cok istiyorum . Bu yuzden herşeyimi. Verdim. Sırf kredi cekmesin diye . Cok karli bir fiyata evi aldık ama icinde kiracısı var ve bizde şuanki evimiz eşimin işine yakın olması ve konum olarak da cok iyi olduğu icin o eve cıkmadık. Ayrıca benim kirada oturduğum ev aldığımız eve bin basar . Buraya kadar bir sorun yok. Ama eşim hem son cocuk hemde hep araba ile buyumuş. Ev aldık ama en kucuk birseyde arabam uok dedi de durdu. Herşeyde arabasını one surdu ilk başlarda takmadım evet alışması zor olacak dedim. Ama yok harbiden alışamadı yani keyfinden mi gecemedi bilmiyorum. Dun de yine kayınbiraderim aradı. Allah ondan razı olsun kardeşine her zaman destek olmak istiyor . Dedi ki senin eve karşılık sıfit bir araba var takas edeceğiz dedi. Ama bizim o evden 100000 lira karimız oluyor. Bana sordu bende sen daha iyi bilirsin dedim . Eğer ki bizim icin kar ise alalım dedim . Ve aldık da . Bunu kendi annemle paylaştım hani mutluyum anlatıyorum falan. Annem dedi ki keşke evin dursaydi . Hevesim kursağımda kaldı resmen . Oyle moralim bozuldu ki. Bende artık dayanamadım buraya yazıp rahatlamak istedim.(. Kayınpederim ve kayınvalidem surekli eşimin arabası yok diye soyluyorlardi. Alışmış o alışmış diye. Diyorum ya surekli o yuzden tartışma da cıktı. Annemde ona nazaran mi dedi bilmiyorum ) uzattım hakkınızı helal ediniz.