Merhaba hanımlar. Oncelikle hepinize sağlık ve guzel bir gun diliyorum.. konu hem eşim hem de benim tukenmişlik sendromum..

25 yaşındayım bakan bı daha bakar 175 uzun boylu alımlı bir kadınım ama aynada bakınca kendime napsamda cok cirkin birini goruyorum.. tam bir senedir evden cantamı alipta şuraya gideyim dediğim bı yer yok..bırakın gezmeyi ailemle bı iki saatlik mesafedeyiz oraya bile gecen sene Mart ayında gitmiştim..

Universiteyi 3 sınıfta bıraktım ve devam etmek istemiyorum o bolume..tekrar şuan hazırlanayim diyorum ohoo yaşın gecti kızım diyorum..dil eğitimi alayım diyorum evde calış diyip calışmıyorum.kitap oku spor yap diyorum yataktan cıkmıyorum..sigarayı bırakmak istiyorum ama asla bırakmıyorum..hicbiseyden zevk almıyorum..

Eşimle işyeri işletiyordum.. sıkıldım ve pandemi bahanesiyle kapattık işyerini ..2 senedir kendisi sanayide dukkan isletiyor..bende şuan iyi gelir diye tekrar iş kurmak istiyorum ya da bı yerde calışmak istiyorum ..eşim başka yerde calışmamı istemiyor..iş yeri acma konusunda da ben sanayideki işi devredeyim beraber eski gunlerdeki gibi birlikte yola devam edelim diyor ama ben hem evde hem iş yerinde yanyana olmak istemiyorum..

Şimdi hanımlar kendimle anlattiklarimi siz carpı 2 yapın oyle duşunun..hayatımı duzene sokamiyorum ne yapmalıyım ??