Esimle anlasamadigim veya daha dogrusu rahatsiz oldugum bir konu var; o da ablasi. Esim bana gore ablasina asiri duskundur. Bende rahatsiz oldugu seyleri ablasinda gormez oluyor. Ornek vermek gerekirse, esim kendi ailemle evliligiminde olan sıkıntıları paylasmami istemez, biz artik evliyiz, herseyi annene, ailene anlatmana gerek yok diyor. Ablasi esimle saatlerce kendi kayinvalidesi hakkinda dedikodu yapiyor, esim de eslik ediyor tabii. Bunu bende ters bulan insan ablasinida da ters bulmaz mi? Sonucta herkesin dogrusu yanlisi vardir, bunlari gorunce nedense cok asiri zoruma gidiyor. Diger konu ise ablasi bize geldiginde pek fazla elini birseye surmez, bunda hic bir sorun yok zaten istemem de. Esimle beraber takilip yiyip icerler, toparlamasi bana kalir tabii. Fakat ne zaman biz gorumceme gitsek esim kalkar, yardim eder, evi toparlar.
Anlamiyorum bu isi.
Ben mi fazla alinganim?