Gunaydın, herkese keyifli gunler dilerim.

Eşimin motor kullanma ehliyet de var ve evlendiğimizden beri istiyordu ama ben olmaz diyordum hep. Sonra bu kış hem pandemi, hem evden calışma derken cok bunaldı ve bir motor aldı kendisine, tabii tum ekipmanlarıyla birlikte. Ben de yorum yapma hakkı gormedim kendimde neticede koskoca adam. Ama arkadaşlar ben motor sevmiyorum, korkuyorum, rahat edemiyorum vs vs.

Bir kac kez denedim 20 km ’ye kadar gittik İstanbul ici, şehir dışı gezilere yalnız gitti. Ama sorun şu ki motor grupları cok aktif ve buluşmalar eşli de olabiliyor. Bu arada eşli ve cocuklu olanlar aracla da gidebiliyor buluşmalara ve biz de sanırım bugun oyle yapacağız cunku korkuyorum.

Arkadaşlarım ne olur binsen diyor ama bilmiyorum bu ha deyince sevilebilecek bir şey mi? Korkuyorsan korkuyorsundur yani bilemiyorum. Mental olarak zaten iyi değilim bir de eşime destek değil kostek mi oluyorum, hobilerine saygı duymuyorum paranoyası da başladı.

Uyumsuz bir kadın mıyım ben? Eşimi hic kısıtlamadım karışmadım istediği geziye gitti ama ortak yani eşli gezilerde yalnız kalsın da istemiyorum. Canımı sıkıyorum şu an.