Kızlar merhaba.. oncelikle yazım biraz uzun olucak baştan belirtmek istiyorum.Henuz 7 aylık evliyim eşimle severek evlendik.İlişkimiz uzak mesafe ilişkisiydi 2. Senede evlendik diyebilirim.Ben gurbete gelin geldim.. İstanbul gibi bi yerden eşimin memleketine gelin oldum. İlk aylar her şey guzel ilerliyordu şu son 2 aydır cok sık anlaşmazlık yaşıyoruz. Yaşlarımız 25 aslında ikimizde olgun insanlarız ama eşim biraz icine kapanık bir insan fazla konuşmayı sevmez kavga esnasında da susmayı tercih eder. Benim bakış acımdan hep ben alttan aldığımı duşunuyorum oda kendince susarak alttan aldığını duşunuyor. Ama bilmiyorum hayalimde ki evlilik bu değildi boyle olmamalı..ben eşime cok toleranslı davrandığımı duşunuyorum ondan once ki hayatımda kimseyi bu kadar alttan aldığımı hatırlamam..Ozetle şu ki eşim hatayı hic kendine aramaz hep benim takıldığım şeylerin ufak dert olduğunu soyler.Hep peşinden ben giderim uzerine duşerim hep mutlu olsun gulsun isterim suratı asıkken ki genelde hep asık olur onu eğlendirmeye veya kendi halinde bırakıp kafasını dağıtmasına yardımcı olurum.. bundan 4-5 gun once cok bunaldım artık ağzıma ne geldiyse soyledim umursamazsın yapma boyle gibisinden yine hatayı kendinde aramadı suclu ben oldum.. ve konuşmuyoruz aramızda soğukluk var benim kızgınlığım gecti ama bi ozur bile dilemeye gerek duymuyor canım cok yanıyor ya ben haklı haksız aramıyorum sonucta ben onun icin nelere katlandım evimi yurdumu bırakıp geldim şunun bile hatrı olur insanda oda yok.. hani gelip konuşsa uzatmayacağım ama resmen olu taklidi yapıyor umarsız davranıyor bende kendime soz verdim o gelmeden gitmeyeceğim diye boylede iş inada bindi ama bende ilgi gormek istiyorum her zaman tek taraflı olmaz haksız mıyım.. eşime nasıl davranacağım konusunda kafam cok karışık birbirimizi uzmeden nasıl aşabiliriz bu durumu bana duşen ne yapmak.. yardımlarınızı ve goruşlerinizi bekliyorum…