Arkadaşlar, zamanında insanlara hayır diyemediğim icin biri benden bir şey istediğinde mutlaka bir bahane uydurmak ve yalan soylemek kalırdım. Mesela arabası olmayan arkadaşım planını benim arabama guvenerek yaptığında , ben donuşte başka yere uğrayacağım ya da erken buluşmadan erken kalkabilirim vb. Bahaneler uyduruyordum .

Ya da cok samimi olmadığım ama şehir dışından geldiğinde bende kalmak istediğini soyleyen arkadaşıma, şuan yatılı misafirim var cok uzgunum diyordum.

Insanlar gereksiz bir şekilde sınırları zorlama ve ısrarcı yapıya sahipler.

Sonra bir karar aldım. Yapmak istemedigim şey icin bahane uydurmak yerine direk soylemek istiyorum diye.

Başıma gelmeyen kalmadı. Mesela calıştığım yer evime 30 km uzakta. Arabamla gittiğim zaman podcast ya da sesli kitap dinlemek istiyorum. Ya da arabama binmek isteyen kişilerden yol parası talep ediyorum. Bu en doğal hakkım. Benzin paraları malum. Bu sorun oldu sosyal cevremde. Cunku hem yol parası vermek istemiyorlar hem de onları beklemem gerekiyor ya da istedikleri yerden almadığım, yolumun uzerine gelmelerini istediğim icin sorun oldu.


Yine bir gun bi arkadaş bana kahve falı bak dedi. Dedim anlamam ama ver sallayım bir şeyler. Salladığım her şey tutmuş. Adım falcıya cıktı. Herkes fincanını onume bırakıyor. Nefret ederim boyle muhabbetlerden de. Eğlencesine belki bir iki olur. En son bakmak istemiyorum diye sorun cikti. Cok kaba biriymisim ben.

Başka bir arkadaş normalde bende kalan biri yakın arkadaşım. Bende kalmak istediğini soyledi yine. Ben de ertesi gun temizlik planım olduğunu ve musait olmadığımı ama akşam kahve icmeye gelebileceğini soyledim. Musait olmadigim icin reddetmiş ve kaba birine donuşmuş oldum.

Yine iş yerinde bi arkadaş, dışarda buluşalım dedikodu yapalım dedi yuksek sesle. Bu buluşma planından rahatsız olduğumu soyledim. Yine ben kotu bencil anlayissiz birine donuştum .

Akşam spora gittiğim icin bir yemek davetine katılamadım. sporu iptal etmedigim icin ayrı trip yedim.

Akşama doğru uyuyakaldım diye mesajına gec cevap verdiğim arkadastan ayri trip yedim.


Sacma sapan şeyler. Benim asla dikkate alip da sorun yapmayacagim seyler... uyumsuz gorunuyorum ya da uslubumda sorun var. Ya da sosyal cevrem vasat.

Bu arada yeni iş degistirdim. 1 senedir bu sosyal cevredeyim. Cok da yalnızım yalnız olmak boyle yorgunluklarla uğraşmaktan daha az acı veriyor.


Siz hayır derken nasıl bir uslup kullanıyorsunuz? Benim normalde hep bir b planım olduğu icin reddedilmek benim icin hic mesele değil. Ama reddetmeyi nasıl beceriyorsunuz?