28 yaşımın sonuna geliyorum. turkiyenin en iyi universitelerinden birinden mezun olmama rağmen bolumumden dolayı işsizim. ve yalnızım. şansıma tum arkadaşlarım evlendi cocukları oldu eskisi gibi goruşemiyoruz artık. benimse cok acı ve travmatik bir ilişkim oldu. şuan yaşamak cok zor geliyor. gercekten cok zor… psikolojimi cok etkileyen şeyler oldu ve tukenmiş gibiyim. galiba en kotusu de işssizlik ve artık yalnızlığa alışmış olmak, eskiden insanları ben tanıştırırdım herkesle hemen kaynaşırdım şimdi ise hic kimseyle tanışamıyorum gucum yok gibi. bu saatten sonra duzelir mi hayatta yeniden mutlu edecek şeyler olur mu? benzer şeyler yaşayan var mı hic?