1 bucuk yıllık evliligimizi noktaladık . Yani yollarımızı ayrıdık , vajinusmus hastasıydım , ve eski eşim bana sadece 1 bucuk yıl sabrettim diyip daha fazla istemedigini defalarca dile getirdi ve sonunda benden ayrılma kararı aldı .. cok seviyordum , ve bu hastalıgında son aşamasına gelmiştim artık tam eminim dedigim an bitti . Aylarca kendimi suclamıştım aglayıp sızlamıştım cok sıkıntılar cekmiştim .. bir turlu ilişki birleşme olmuyor diye hep agladım .. kendisi 1 yıl bana ne zaman olacak ? Ne zaman olacak diyip dururken , cabalıyorum olacak diyordum . Oysa bana hic destek olmamıştı .. doktora bike goturdugunde boşuna gidiyoruz diye bana cok guzel moral vermişti .. hayat okdr acımasız ve sert ki .. cektigim sıkıntılara rabbim şahit .. okadar ezildim ki kayınvalideme karşı .. beni artık istemiyorlardı .. goz yaşlarımın emegimin karşılıgını kim verecek şimdi ? Bir eş zor gunlerde boyle davranıyorsa bizler kimlere guvenelim ? İyi gunde , kotu gunde , sağlıkta ve hastalıkta dememiş miydik ? Yaşadıgımı imtihan olarak goruyorum .. cok emegim var onun uzerinde .. inanın bana ayrıldıktan sonra tek giyecek kıyafeti bile yoktu , cunku herşeyini ben almıştım tum kıyafetlerini eve bırakıp gitmiş .. şimdi babamın evindeyim zor gunlerin gecmesini bekliyorum .. rabbim bu hastalık ile boğuşan kızlara sabır guc versin ..