İyi akşamlar herkese..18 aylik kizim var..Boşanma aşamasında ve babaevindeyim..Kızım cok değişti..Benden ayrılmayan,kucaktan inmeyen lavaboya gitsem dahi peşimden gelip ağlayan,surekli herseye ağlayan bir cocuk oldu...Surekli herseye agliyo inatlasiyo.. bezini alırken dahi inatlasiyo..Neden boyle oldu bilmiyorum ..inanın artık psikolojik olarak cok yoruldum..sabah 7-8 de kalkıyor ve abartısız sabahtan başlıyor mizmizlanmaya..Gece de aynı şekilde uyuturken o kadar cok zorlanıyorum ki gozunden uyku akıyor tam uyuyo yatağa koyduğum an kalkıp tekrar agliyo veya başka şeylerle uğraşmaya başlıyor..zaten zor bir surecten geciyorum hem psikolojikmen hem de manevi olarak cok yıprandım.Kizimi canımdan cokseviyorum....Bir anda kendimi kızıma bağırırken buluyorum sonra sarılıyorum ozur diliyorum ve o uyuyunca oturup agliyorum uzuluyorum keşke bagirmasaydim diye..Şimdi psikolojik destek alin diyecek olanlar olucak biliyorum ilk işim o zaten..Boyle oldukca kızıma zarar veriyorum..Belki de hissediyo bazı şeyleri bilmiyorum ama cok zor bir cocuk oldu ..ozellikle anneler ve benim gibi bu donemden gecenler..Sizler nasıl başa cikiyosunuz bu donemde