Ben bundan 1 sene once kuzenimle evlendim ve birbirimizi cok severek evlendik nisanlilik donemimiz guzeldi fakat hersey evlendikten sonra başladı eşimin ailesiyle altli ustu oturuyoruz ve bundan dolayi cok mutsuzum ayri bi yerde oturmak istiyorum ama maddi durumumuz hic iyi degil esimin babasi biz evlendikten 17 gun sonra kanserden dolayi vefat etti hersey ondan sonra basladi o gece atesi vardi sabah ise ambulansla hastaneye kaldirilmis ve ben o sirada uyuyodum ve hic duymadim hatta kendi babam beni arayinca uyandim ve ogrendim kaynanam bana inmedim diye soylenmis esimi doldurmuş sanki bilerek inmemisim gibi zaten yeni gelinsin gece gec uyuyosun ve bende uykuya duşkun birisiyim her fırsatta bunu yuzume vuruyordu bende bazen sinirleniyodum hatta agliyodum sanki olumunden beni sorumlu tuttulular esime beni şikayet ettikten sonra bidaha asla kaynanami sevmedim kendisine olan butun sevgim bitirdi esim beni savundu fakat annesini ikna etmeye yetmiyodu tabi annesine cok duşkunde biridir esim kendisini buyuturken cok zorluklar cektigi icin eski zmanda hangi kadin oyle degildi ki neyse işte beraber yaşadığımız icin sorunlar bitmiyodu ben hem kendi evimin hemde kaynanamin evinin temizligini yapmak zorundaydim yapmazsam esime soyler diye cekiniyodum ve tabi cok mutsuzdum bu durumdan ev tam 6 odali koridor tuvalet banyoda var benim evimde cok buyuk hem orayi hem orayi yap cok yoruluyodum gorumcemde var 17 yasina oda yardim ediyodu ama is yapmasini pek bilmiyodu bazen yapar bazen yapmazdi kaynanam zaten aksama kadar telefon elinde otururdu ben ayrilmak istiyodum esime anlattim durumu boyle boyle ben yoruluyorum ama kardesin telefonla ugrasiyo iki evin iside bana kaliyo diye bide iki tane yasli vardi evde esimin nenesi dedesi onlarda herseye karisirlardi yemek yapmama bulasik yikamama bilmem ne onlardan da bıkmıştım neyse zaman gecti biz artık ayri yiyip iciyoruz su anda hamileyim 13 haftalik kaynanam bize gelip gidiyor bazen yemege kahvaltiya fln ama hic bi ise eline surmez ben gittigimde yardim ederim kendisine bazen ama kendi asla cok tembel bi insan anca suslenmeyi bilir daha anlatacak cok seyim var ama buraya sigmaz roman olur benim sizle paylaşmak istedigim esimle ilgili ben esimi cok seviyorum ama annesine ve kardesine cok bagli olmasi canımı sıkıyor kiskaniyorum bazen neden bana da bu kadar bagli degil diye annesine gulum yavrum fln diyo oda ogluna aşkım bebegim bilmem ne bu sekilde hitap ediyolar bana da guzel kelimeler soyluyo ama annesine soylemesini istemiyorum ondan uzaklassin yalnızca beni sevsin ilgi gostersin istiyorum ama ne yapsam olmuyo annesini kendisine kotuluyorum bazen ama hic bi ise yaramiyor yine ayni annesi bi ara bazi hatalar yapti o ara cok uzaklasti kendinden ama su an yine aralari iyi ne yapsam da esimi kendime baglasam diye duşunuyorum beni de cok seviyo biliyorum ama annesine oyle davraniyo diye uzaklastim artik kendisinden ilgiyi kesmek istiyorum ne yaparsa yapsın diyorum ama icimdeki sevgi yinede engel oluyo cok mutsuzum gercekten yaşadığım hayattan ne yapmam lazim bana bi akil verin nolur