Eşimin haberi olmadan evimi terk ettim. 4 gundur babamın evindeyim. İlk gittiğim gun eşim cok aradı ama acmadım. Sonra mesajlastik. Mesajlarında yine beni sucladı. Benim takıntılı sorunlu olduğumu ama sevdiğini evden habersiz gittiğim icin cok zoruna gittiğini yazmış.
Evden ayrılmama sebep olan geceye gelirsek evimi minik bocekler basmıştı. İkinci kez evi ilaclatmistik ve annemde uc hafta kadar kalmıştım. Uc hafta kalmamin sebebi ise eşim sen hazır gitmişken kal cocuklar yokken evde tadilat yaptırayım demişti. Eve geldiğimde hala kucuk bocekleri gordum ve eşime yeniden ilaclama yapmamız gerektiğini soyledim. Kızarak odaya gecti. Tadilat istedin yaptım bocek dedin ilaclattim yeter artık sıkıldım dedi. 2 dk sonra geri geldi cocuk odasına, ev ilaclaninca sen nerede kalacan dedi. Anneme gitcem dedim. ( Kucuk cocuk olduğu icin ilaclaninca annemde kalıyordum). Bunu dememle bana saldırması bir oldu. Evde durduğun yok ne zamandır annendesin diyerek. Hemde kızımın gozunun onunde. Neye uğradığımı şaşırdım. Birkac kez vurdu ,kolumu morartti ve boğazladı. Şaşırmıştım. Uyumayarak sabahladım. Sabah annemle telefonda konuşunca ağladım ve durumu anlattım gelip babamla beni hemen aldılar nasıl sana vurur dediler. Sonrasında eşim babamı da aradı. Babam birkac gun gecsin gel konuşalım demiş eşimde ağlamaklı telefonu kapatmış. 3 gun sonra eve cicek gonderdi ama hic aramadı. Bugun ben mesaj attım dayanamayarak. Ne duşunduğunu sordum. Vurduğu icin uzgun olduğunu soyledi ve ozur diledi ama ufacık olayları buyuterek bomba gibi kucağıma bırakmandan cok sıkıldım. Yazmak istemiyorum dedi. Giden sensin ev burada istersen gelirsin dedi. Bende sen bilirsin yazdım. Sanırım bizim iş boşanmaya kadar gidecek. Cok canım sıkılıyor. Sanki suc bende gibi davranıyor. Onu bu duruma benim getirdiğimi soyluyor. Keşke hic mesaj atmasaydim, bekleseydim. Artık eve donmem imkansız. Bana vuran o sonucta. Siz olsanız benim yerimde ne yapardınız?