Ben şu an gecici bir işte calışıyorum ancak daha onceki iş tecrubelerimde de cok başıma geldi bu durum. Ben yuz yuze bakıyoruz ve surekli birbirimizi gormek zorundayız mantığıyla dedikoduyu sevmiyorum ve yapmıyorum.

Zaten aşırı samimiyete de girmiyorum kimseyle, orneğin normal sohbet ediyorum oğle aralarında veya ufak molalarda. Benim icin bundan ibaretler.

Ancak ne zaman sohbet ortamı oluşsa hep o ortamda olmayan kişinin dedikodusu donuyor. Sonra da dedikosunu yaptığı kişilerle canımlı cicimli konuşuyolar.

Dun yine boyle bir durum oldu, ozellikle bir kişi daha cok yapıyor bunu. Ben de dayanamayıp yuzune soyledim “ben senin gibi dedikodusunu yaptığım insanla sohbet etmezdim şahsen, karakterim boyle değil” dedim. O da cevap olarak “iş dunyası boyle, hem o senin arkandan birkac kotu şey soyledi” dedi.

Hanımlar o an cok bocaladım bu lafı işitince. “Tamam neyse ne ben duymak istemiyorum” dedim ve işime dondum.

Yani ben şimdi ne yapmalıyım? Bir taraftan diyorum boşver unut ve sohbetini daha da azalt insanlarla, bir taraftan da diyorum madem dedikodum donmuş acık acık yuzleştireyim ikisini. Ama işte sonra haftanın 5 gunu yuz yuze bakacağız ve bu işe bir sure daha devam etmek zorundayım.

Kızlar cok bunaldım bu dedikodu olaylarından artık ben ne yapmalıyım?