Herkese merhaba. 3 senedir bir dargın bir barışık devam eden bir ilişkim var. aynı iş yerinde calışıyoruz. İlişkinin ilk başlarında ne zaman dışarı cıksak şuna baktın, buna baktın, şunu suzdun, etek giyip adamın karşısında oturdun tarzı soylemleri vardı. Cok şiddetli kavgalar ettik, nasıl bir aptallıksa devam ettim. Sonrasında iş yerindeki kızların aşırı samimiyetine ses cıkarmamaya aksine benimle konuşmazken onlarla cok iyi iletişim kurmaya vs başladı. Surekli yanımda bana guveniyorlar, beni seviyorlar, bana yakınlar vs vs. Kadınları ovmeler tabii bende de takıntı derecesinde bir kıskanclık başladı. Ne oluyor diye. Ama yine ben suclandım, ben alttan aldım, hasta ve takıntılı oldum.
Son bir ayda adam 180 derece değişti inanılmaz uyum sağlayan, alttan alan, her rahatsızlığıma dikkat eden, birine donuştu bende sakinleşmiştim bayağı.
En son 2 olayda gordum ki hicbir haltın değiştiği yok. Elbise giymiştim oturunca yırtmacı acılıyordu ama kac yaşında kadınım nerde nasıl oturduğumu biliyorum ve dikkat ettim bulunduğum ortamda.. millete bacaklarını acıyorsun goster haysiyetsiz bu senin hoşuna gidiyor dedi sonra binbir ozur. Bir hafta sonra arkadaşımla dışarı cıktım gun boyu iletişim halindeydik ben de ona 2 fotoğraf attım. Ve hangisi guzel diye sordum sosyal medyaya atabilirim vs diye. Neymiş eve gelir gelmez instagram derdine duştun, bana guzel miyim diye sormuyorsun hangisi daha guzel diye soruyorsun milletin seni beğenmesi benim beğenmemden onemli dedi, orası icin yaşıyormuşum ben sadece orada mutlu oluyormuşum. Toplamda 20 fotoğrafım var ve ayda yılda bir hikaye paylaşırım maksimum. İş yerindeki arkadaşlar ekli, onlara kendimi beğendirmeye calıştığımı duşunuyor her zamanki gibi.
Bak kapı orda şuradan...git dedim. Kavga kıyamet her yerden engelledi cok şukur.
Benim bu rezilliğe 3 sene katlanmam dışında bir hatam var mı Allah aşkına, her defasında ben hep seni idare ediyorum sen şoylesin sen boylesin laflarını duymaktan yine kendimi suclamaya başlayacağım diye korkuyorum