Merhaba,
Kafama takılan bir konuda fikir almak ve doğru olanın ne olduğunu bulabilmek icin ilk defa uye oldum ve bu konuyu acıyorum
Ben 39 yaşındayım ve daha once evlenmedim. Sevdiğim ve evlenmeye karar verdiğim kişi 42 yaşında, daha once evlenip boşanmış ve biri kız 13 diğeri erkek 19 yaşında iki cocuğu var. İki cocuğu ve annesiyle birlikte yaşıyorlar, babası yakın zamanda vefat etti. Cocukların annesi sağ ancak uzun zamandır iletişimleri olmadığını biliyorum. Henuz aileler tanışmadı, biz netleşmek icin bekledik. yakın zamanda o annesine ve cocuklarına acılacak ben de aileme
Neden boşanmış, eski eşi nasıl biri konularında kafamda soru işareti olmadığı icin bu ayrıntıları geciyorum.
Biz aynı şehirde farklı ilcelerde yaşıyoruz. Ben de o da farklı işlerde calışıyoruz.
Daha once hic ailesinden ayrı yaşamamış, evliliğinde de bir donem ailesiyle aynı evde bir donem de dubleks evde altlı ustlu olarak oturmuş.
Biz goruşmeye başladığımızda babası vefat etmemişti ve cocukları da doğduklarından beri babaanne ve dedeyle birlikte olduğu icin aynı mahallede farklı dairede oturmamızın sorun olmayacağını duşunuyorduk. Cocuklarına da evde oda yapıp istedikleri zaman bizimle istedikleri zaman da hep alıştıkları dedelerinin evinde kalırlar diyorduk. Henuz cocuklarla da tanışmadım, once ben emin olmak istedim sevip sevmediğimden, şimdi sevdiğimden eminim
Şimdi evlendiği zaman cocukları ve annesinden ayrı bir ev tutsa aynı mahallede olsak yine, cocukları ve annesine haksızlık olur mu? bir kac ay oldu kayıpları o yuzden bu konuda annesi ve cocuklarıyla konuşmak icin uygun değil henuz
Yani cocuklar ve annesi ayrı evde biz ayrı evde olsak ama istedikleri zaman bir araya gelebilecekleri mesafede olsak, herkesin mutluluğu icin uygun olur mu?
Ben daha once aynı evde yaşamak istemediğimi ama aynı mahallede oturabileceğimi, istedikleri zaman cocukların da gelebileceğini, onlara ayrı oda yapabileceğimizi soylemiştim. O da benim netleşmem icin cocuklara benden bahsetme konusunda bekledi.
Babası olunce ayrı evde yaşamak onu vicdanen huzursuz edecek gibi, bu konuyu bugun konuştum. Aslında benimle ayrı evde yaşamayı istediğini ama babası olduğu icin ayrı ev istemesinin vicdanen rahatsız ettiğini soyledi. Ben de aynı evde yaşamak istemediğimi gerekcelerle acıkladım. Ayrı evde yaşamamız onlar acısından haksızlık olarak algılanır mı bunu anlamak istiyorum. Sonucta eli yine uzerlerinde olacak, yine istediği zaman ulaşabilecekleri mesafede olacak
Ben ayrı ev olmayacaksa niye evleneyim ki, ailemle de yaşardım ayrı evim olmayacaksa, bunu acıkladım, o da anladı. Sadece haksızlık mı yapılmış olur buna takıldım







Duzenleme:
Yaklaşık 1,5 yıl once ustteki konuyu yazmışım. Ben hala aynı durumdayım
Evleneceğim kişi depresyona girdi babasının kaybından dolayı, ilac tedavisine gec başladığı icin yeni yeni toparlandı.
Oğlu beni tanıyordu zaten ve benimle evlenmesini istediğini soyledi bizimle yaşamak istemediğinden zaten babaannesinden ayrı yaşama duşuncesi olmadığından bahsetti.
Kızı babasının evlenme fikrine karşı babasına tepkili, o yuzden ben hic tanışmadım bile, babası evlenmeyi duşunduğunu soylediği zaman bile bir kac ay konuşmamış. Ergenliğin de etkisiyle sanırım trip yapıyormuş surekli, dersleriyle de ilgili değilmiş.
Annesi depresyondan yeni yeni cıkıyor cunku eşini kaybettiği ara kardeşini de kaybetmişti o da ağır donem gecirmiş. Annesiyle sadece telefonda goruştum, tanışmak istediğini soyledi ama bir bahane bulup hep erteledi oğlunun evlenmesini istemiyor ama istemiyorum da demiyor
Annesi cocuklarla yaşayacağını, cocuklar babaanneleriyle yaşayacağını soyluyor ama oğlu dışında benimle tanışmak isteyen yok
Evleneceğim kişi benden vazgecmeyeceğini soylemiş annesine de, hem toparlansınlar hem kızı biraz anlamaya başlasın diye sessizce bekledim
1,5 yıl nasıl gecmiş anlamadım.
Annem zorlanacağımı duşunduğu icin istemiyor aslında ama sana bırakıyorum senin hayatın dedi, babama hala bahsetmedim onun annesi ve kızıyla tanışma fırsatı olmadığı icin
Ben de dedim bu saatten sonra evlensek de kızınla ve annenle aynı evde asla yaşamam, annen olurse sen kızınla yaşarsın ben tek yaşarım sorun değil yalnızlık benim icin dedim
Fazıl Say evliliği gibi olur kimse kimsenin hayatına cokmez dedim
Zaten ne annesi ne kızı benimle yaşamak istemez ben istesem bile, bunu anladım
Ona kalsa şimdi evlenelim babana da bahset, gerekirse ben tek gelirim tek isterim seni diyor, ben hala onlarla tanışmayı bekliyorum