Bitmesine bitti ilişkim. Evrenin armağanı gibi işler de yağdı.. Hayatım iş anlamında duzene girdi ama gelin gorun ki onun dostluğunu yol arkadaşlığını ozluyorum. Her an yanımda oluşunu,evet beni cok yıprattı. Bağrışları,şikayetleri ve hakaretleriyle cok yordu beni ama kendimi yalnız hissediyorum. Kimle olursam olayım hep bir yanım onu arıyor.
Madem oyle neden bitirdin diyeceksiniz.. son zamanlarda surekli tartışma halindeydik birbirimizi hırpalamaktan başka bir şey yapmıyorduk.
Son gun beraber şehir dışında 1 saatlik bir yola gittik. Onun işi icin,ben ona eşlik ettim. İş yerime geldi cıkalım dedi fakat son anda benim bir işim cıktı hızlıca bitirmeye calıştım ama 50 dakika surdu. O da iş yerimde beni bekledi(ben bir yere gidip geldim) geldim zaten cok ofkeliydi bi suru soylendi gittik bir şekilde. Ordayken sanki yokmuşum gibi davrandı,onden yurudu,arabaya gecti oturdu,ben de gidip oturdum. Cantasını taşıdım. Kotu ve değersiz hissettirdi bana..
Aksini hissettirdiği onca gunlerden sonra.. sorsan aynı şeyi ben yapmışım ona.