Daha once actığım konuda da bahsettiğim gibi doğduğum gunden beri ailemin bana zarar vermekten başka bir işe yaradıklarını gormedim. Butun şiddete hakarete rağmen kendimi bir şekilde okula adapte edip guzel bir bolum okudum,atanamadım orası ayrı her neyse. Erken yaşta evlendim evden uzaklaşmak icin attım kendimi desem daha doğru olur. Hızlı karar verdim ama eşim cok iyi bir insan annemin babamın yapmadığı her şeyi o yapıyor yıllardır ona baktığımda hep iyiki diyorum. Eşimin ailesi ilk başlarda cok iyi davranmadılar bana ama sonra onlar da beni tanıdıkca cok değiştiler bir sorunumuz yoktu. Kaynım 7 aylık evli, evlenmeden once bana yapmadıkları bircok şeyi onlara yaptılar ben de hic uzerinde durmadım imkanlar değişti zaman değişti dedim gectim. Eltimin ailesi hep arkasında o sebepten kaynaklı olduğunu duşunuyorum eşimin ailesi de ona daha fazla değer veriyor. Eltim hamile kaldığı gunden beri yatıyor yatsın eşi yapıyorsa o onların sorunu dedim ama bebekle hasta oldum ac kaldım bir corba vermeyen kayınvalidem iş yapmasın diye başka şehire gitti işini yemeğini yaptı. Şimdi izne geldiler kayınvalidem doğumdan sonra rahat etsin dolabına bir şeyler yapalım diyor, her fırsatta bak ailesi bebeğe beşik aldı surpriz yaptılar diyo, annesi babası şunu almış yok bizi yemeğe davet ettiler surekli beni bir şekilde rahatsız edecek cumleler kuruyor. Bilincli olduğundan eminim, eşim onlara uzulup takılma ne yapıyorlarsa yapsınlar diyor ama benim icim icimi yiyor aileme kinleniyorum kızıyorum. Surekli duşunuyorum boyle bir durumda nasıl davranmalıyım bilmiyorum, desteklerini bekliyorum..