Memlekete gelmek istemiyorum diye ağladı. Neden gelmiyorsun dedi acıkca sebebini soyledim burada bir cevrem var duzenim var,inanmıyor. Yemin bile ettim. Oraya gelince hep kendimi suclu hissediyorum bilmem ne anlattım. Once annemi one surdu sinir krizi geciriyor senin yuzunden olecek diye. Beni tehdit etti ya gelirsin ya da gelir ben eşyalarını toplar zorla getiririm. Goturebiliyorsan gotur dedim. Bana "evlen git,istersen ondan sonra gelme" dedi. Mesele bir erkeğin olması mi dedim. İnsanlardan sağdan soldan duyuyormus bir şeyler. Ben yalnız yasayamazmisim,hatalı kararlar veriyormusum ondan yanlarına gelmemi istiyorlarmış.Sen kendi kızına bunları nasıl yakistiriyorsun ne duyuyorsun ne hatalı kararım varmış benim dedim. Bir şey diyemedi. İnsanlar benim ne zaman geleceğimi soruyormuş tum oğretmenler gelmiş. İnsanlar icin mi soruyorsun dedim. Baktı hicbir şey işe yaramıyor bu defa ağlamaya başladı geleceksin diye. İcim parcalandı. Ama artık emin oldum ki beni ozlediği,cok sevdiği icin değil vicdan yaptırmak icin ağlıyor. En son bir ay durup geri doneyim dedim bir şey demedi telefonu kapattım sakinlesince konuşalım dedim. Ama pişman oldum orada 1 gun bana 1 ay gibi geliyor. Kızlar kendimi afedersiniz ama fuhuş yapıyor gibi hissettim. Sizce gercekten gitmek istemiyorum diye cok mu kotu biriyim ailemi silsem haksız miyim ? Senelerce yanlarına gittim her tatilde universite okurken o zamanda iş bulup calışabilirdim kredim de vardı izin vermediler. Kucuktum de cesaret edemedim.