annem bana "kızım evliliğin ilk yılları her gun olabilir normaldir" demişti..Ama bizim evliliğimizde haftada 2-3 falan oluyordu.Başta biraz uzuldum ama sonra alıştım duruma ve her evli ciftin ilişki sıklığının farklı old nu,normal diye birşey olmadığını duşundum.İlk 4 yıl cocuk istemedik doğum kontrol hapıyla korundum, sonra cok yoğun tempolu bir işe gectim,eşimde yoğun calışıyordu ve cinselliğimiz iyice sekteye uğradı.Bu arada eşim ara ara sinir patlamaları yaşıyordu (sonradan şekerden old nu oğrendim) bizim kavgalarımız cok arttı,eşim her kavgada cinsel anlamdada bana kustuğu icin 1 ay boyunca bile cinsellik yaşamadığımız anlar olabiliyordu.Fakat barışınca hft da 1 falan ilişki yaşıyorduk...Ara ara arkadaşlarım kocalarının aşırı istekli olduğunu soyleyip dertleştiklerinde kendi durumumu hic belli etmeden icin icin uzuluyordum...
Kendimi beğenmek gibi olmasın ama eğitimli,y.lisanslı, iyi bir yerde calışan, fit ,bakımlı ve gercekten guzel biriyim.Ozellikle iş yerimde o kadar cok bana caktırmadan ilgi duyan ve belli eden erkekler varki...Kız arkadaşlarımda hep sacıma, cildime ozenip dururlar, bakım sırlarımı sorarlar....Yani bu derece goze carpan biri olarak, evde eşimin beni istememesi, ayda yılda bir beraber olurkende benim isteğimle oluyor gibi zoraki gibi birlikte olması, sadece yemeğe cok onem vermesi, aşka, cinsel tutkulara hic onem vermemesi beni oyle derinden yaralıyorduki....Neyse 1-2 kez boşanma neticesine geldim, gittim psikolojik tedavi gordum,yine ben uğraştım ben kurtardım bu evliliği...tek sebepten dolayı ONU HERŞEYE RAĞMEN GERCEKTEN COK SEVDİĞİM İCİN...35 yaşıma geldim ve nihayet evlilik sorunlarımızı aşıp bebek kararına vardık,ama oyle gun hesabı falan yapmadım, ,stedimki aşk cocuğu olsun....Ama ne yazıkki onun cinsel isteksizliği yuzunden oyle az birlikte oldukki 1 sene boyunca cocuk olmadı.
İnternette araştırma yapınca yaşım gectiği icin şansımın ne kadar azaldığını gorunce dehşete duştum...Ona olayı ciddiye almamız gerektiğini soyledim en azından reglimin 10-12-14-16. gunlerinde birlikte olalım dedim.İlk ay ne yazıkki bu kritik gunlerin sadece 2 sinde benle birlikte oldu.2. aya geldik yine ona kritik gunleri hatırlattım...İlk gun tam birlikte olacağız eşimde sertleşme sorunu oldu...Şimdiye dek az birliktelik yaşasakta performansı iyiydi, boyle bir durum ilk kez başımıza geldi...Eşim cok sinirlendi ve bana " beni oyle bunalttın, oyle strese soktunki cocuk icin, cinsellikten soğuttun" dedi...O kadar uzuldumki,sonra 2. bir kritik gun kendiliğinden bana yanaştı ve sorunsuz birlikte olduk...Cok sevindim dedim "demek cidden psikolojik daha henuz şekerden dolayı bu yaşta sertleşme sorunu yaşamaz diye" henuz 37 yaşında cunku...hastalık teşhisi konalı gecmişinide duşunursek 10 sene falan oldu...Ama surekli şekeri kontrol altında...Arada kacamaklar yapıyor ama ona tatlı falan yedirmiyorum...Neyse sonra 3. kritik gun gene kendiliğinden bana yanaştı (yazık oda icinden oyle cok bebek istiyorki, arkadaşlarınınkini gorup komplekse giriyor
(( fakat birden yine sertleşme sorunu oldu, eliyle organını sertleştirmeye calıştı ama yapamadı...sonrası karşılıklı konuştuk, bana birden başarısızlığının verdiği psikolojiyle "Senden cinsel olarak soğudum, seni istemiyorum, cok ustume geldin, biraz kendini cek benden" falan dedi, oyle kotu laflar soylediki, onca aşık olduğum insan beni cinsel acıdan cekici bulmuyordu eğer sinirden soylemediyse(((İnanın her erkeğin ilgisini cekecek bir tipim..sonra dayanamadım ağladım karşısında istemeden ona dedimki "fizyolojik bir sorunmu var acaba?" bunu der demez iyice patladı dediki "ben tamamen normalim, hic bir sorunum yok sana karşı bişi hissetmiyorum" dediklerine inanamadım, cunku birbirini seven bir cifttik, oda beni hep cok sevmişti...Şeker hastalığı yuzunden diye duşunuyorum, belki erkekliğine laf ettim diye bu kadar ileri gitti...Bilmiyorum....Oyle uzgunumki, şuan işten yazıyorum, calışamıyorum, internetten bir dunya literatur okudum, şeker hastalığının 10 senesinden sonra coğunlukla iktidarsızlık başlar falan diyor....Kafayı yiyeceğim, yani cinsel isteksizliğini kabul etmiştim, ara arada olsa bişiler yaşıyorduk, ona karşı sevgim ilişkimizi sağlam tutuyordu, onu hala oyle seviyorumki, inanın şuan uzuntum, eğer kalıcı birşeyse bile onun bundan dolayı kendini noksan hissedip omur boyu mutsuz etme ihtimali...Kendini ezik hissetmesinden cok korkuyorum cunku ben onun guclu haline aşık olmuştum....Bebek olayı daha beter, aklıma geldikce ağlama krizlerine giriyorum, araştırmadığım site kalmadı, tam sperm sayısı artsın ve cinsel sorunları gitsin diye ona keciboynuzu kurune başlayacaktımki şeker hastası sonucta dokunur diye korktum...Arkadaşlar yalvarıyorum size kocası uzun suredir tip 2 diyabet olup cinsellikte sorun yaşamayanlar varmı? bazı internet sitelerinde şekeri hep kontrol altında tutulabilirse cinsel sorunlar daha gec gorulur falan diyor...Hep onda iktidarsızlık gelişmesi ihtimali kafamda vardı, ama icimden diyordumki 50 sinden sonra olur heralde, o zamanda ben onemsemem şimdiki gibi, bende istemem diye....BUrda forumda okudum cocuk planlayan ciftlerde eşi şeker hastası olmadığı halde sırf o an yapmaya zorunlu olduğundan strese girip kritik gunlerde sertleşme sorunu yaşayan erkekler varmış...Dua ediyorum sorunu psikolojik olsun diye...Şimdiye dek az sıklıkta cinsellik yaşasakta inanın onda hicbir problem yoktu, birden mi başlar boyle sertleşme sorunu, ne yapmam gerekir? eşi şeker hastası olan hanımlar ne olur deneyimlerinizi bana yazın, o kadar cok ihtiyacım varki......
((((