O kadar umutluyum duanın gucune inanan bir insanım ama zaman zaman umutsuzluğa duşuyorum ya hic cocuğumuz olmazsa?
Butun gun beynimin bir koşesine yerleşmiş oyalaniyorum başka şeyler duşunuyorum fakat donup dolaşıyorum yine aynı yerde aynı sorguyla buluyorum kendimi.. ya cevremdeki insanlar yap bi cocuk otur aşağıya.. her hikÂyede durumumda bebekmi geliyor yoksa? Kilo aldım gobeğim cıkmış karnıma baka baka var mi biseyler? keşke dediginiz kadar kolay olsa.. Biz Rabbimin imtihanı diyoruz alanda o verende ol der olur biliyoruz ama insanlar yoruyor cok yıpratıyor... Allah im bir tek benim icin değil burda evlat hasretiyle yanıp tutuşan herkese nasip etsin inşallah