Merhaba ben bu siteyi iki yıldır takip ediyorum fakat yeni uye oldum hikayemi paylaşmak istedim sizlerle.Umarım benim gibi olanlar vardır.Ben 6.5 yllık evliyim.Okuldu kariyerdi derken ve beyaz atlı prensi beklerken yaş oldu 34 ve ben 34 yaşında mutluluğu yakaladım.İlk başta hic bebek duşunmedim cunku korkuyordum.Ben annemi kucuk yaşta kaybettim yaşım ilerledi ya benim cocuğumda annesiz kalırsa diye.Ama beklenmedik zamanda bir şok yaşadım.Evliliğimin ucuncu ayında ara kanamam oldu,ne olduğunu oğrenmek icin doktora gittim.Herhalde hamile olduğunu ama duşuk yaptığını aynı anda oğrenen nadir insanlardan biriyim.Cok uzuldum tabi ama yapacak birşey yok.Vucudum bebeği bir haftada kendiliğinden attı.Doktorum uzulmememi en azından bebek sahibi olabildiğimi yeniden hamile kalabileceğimi soyledi.Herkesten aynı lafı duyunca tabi bende pek takmadım kafama nasıl olsa yeniden hamile kalabilirdim.Uc ay bekledik,tekrar doktora gittim,bir problem yok herşey yolunda ama yaş ilerlemeden bebek duşunuyorsanız beklemeyin dedi,biz de calışmalara başladık,Bana kalsa biraz daha beklerdim ama eşim o zaman 40 yaşındaydı vetam bir bebek tutkunu.Obir an once olsun dedi.İlk ay gecti yok,uzerinden altı ay gecti yok.Ben iyice stres olmaya başladım.doktora gittik rahim filmi,eşimin ve benim tahlillerim herşey temiz cıktı.Rahim duzgun,duzenli adet oluyorum ama nafile,doktorum sebebi bilinmeyen infertilite dedi,tam bir şok biz ne duşunurken ne yaşadık.Ama yine cok uzulmedim,hani bir tane olduya biz hep umutluyduk kendiliğinden olur diye.Doktorum tup bebek deneyin dedi,eşim hayır ben kendiliğinden olsun istiyorum bekleyelim dedi.Neyse uzatmayayım ilk tup bebek denememizi evliliğimizin 4.yılında yaptık yani 2008 de.Bu arada boş durmadık 3 kez aşılama yaptırdık sonuc negatif.buraya yazarken kolay ama ben bilirim neler yaşadığımı o testte her defasında tek cizgi gormeyi,eşime yok demenin ezikliğini,şu an bile yazarken ağlıyorum.Bu yaşadıklarım beni o kadar olumsuz etkiledi ki ilk tup bebek denememiz de vucut ilaca rağmen hic yumurta geliştirmedi ve tedavi iptal edildi.Ben doktorun yanından cıktıktan sonra tam uc saat caddelerde ağlayaredenimde kalucıak dolaştım.Eşim sağolsun bana cok destek oldu ama onun beni uzmemek icin metin gorunduğunu aslında gozyaşlarını icine akıttığını biliyordum ve bu beni dahada uzuyordu.Altı ay sonra tekrar denedik bu sefer 3 yumurta oluştu sadece biri gelişti.Doktorum bile anlam veremedi bu duruma,basit haplarla bile 5 yumurta geliştirebilen ben o kadar ilaca cevap veremiyordum.Stresten denildi,tek yumurtayla devam kararı alındı ama yine kısmet olmadı,yumurta toplama işleminden bir gun once olan tek yumurtamda kendiliğinden catladı,tedavi yine sonlandı.Artık iyice umudumu kaybetmiştim,kendimden cok eşim icin uzuluyor,ona cocuk veremediğim icin kendimi sucluyordum.Yeniden deneriz derken ilaclar ben de yan etki yaptı,beyin omurilik sıvım yukseldi,gecici gorme problemi yaşadım,bir hafta hastahanede yattım,bir yıl ilacla tedavi gordum.defalarca iğneyle belimden sıvı aldılar,doktorum bu şartlarda hormon ilacı kullanamayacağımı aksi halde bedenimde kalıcı hasarlar oluşacağını soyledi.Mecburen bekledik,bu arada tesadufen kontrole gittiğimde doktorum 3 tane yumurta olduğunu istersem ilac kullanmadan aşılama yapılabileceğini soyledi,yaptırdık,sonuc gene huzun.İyileşme surecim 2010 a kadar surdu,ilac kullanmayı bıraktım,ama yaşım kırk oldu,