İngiliz hekim James Parkinson tarafından tanımlandığı icin bu adı alan hastalık artık geliştirilen yeni tedaviler sayesinde buyuk gelişme gosteriyor. Hastalık 40-75 yaşları arasında sıklıkla 60 yaşın uzerinde başlar.

Hastalık surec icinde gelişir. Başlıca dopamin iceren substansiya nigra hucrelerini yok eder. Fakat bunun nedeni henuz bilinmiyor.
Hastalık ilk belirtisini titremeyle verir. Bu cok yavaştır ve uzun bir surecte gelişir. Temel belirtileri ise titreme, kas sertliği ve hareket azlığıdır. Kas sertliği hastada yorgunluk, batma hissi, ağrı veya kramp şeklinde hissedilebilir. Sırt ağrısı ya da bel ağrısı yaratabilir ve genellikle one eğik durmakla şiddetlenir.

Hareketlerde yavaşlama diğer adıyla "bradikinezi" hastalarda farklı gelişebilir. Hareketleri yavaşlatır. Kravat bağlama , duğme ilikleme, catal bıcak kullanmada bu yavaşlama gorulur.

Tedavi
Hastalık, teşhis edildikten sonra ilac tedavisine başlanılır. Bazı belirtiler ve secilmiş hastalarda ise cerrahi mudahale yapılabilir.

- Talamotomi: Beyinde "talamus" denilen cekirdeğin kucuk bir bolumundeki hucrelere iğne elektrotlarıyla ulaşılır. Bu ulaşım, hasarın oluşmasından sonra meydana gelen el veya ayaktaki titremeyi buyuk boyutta duzeltir.

- Pallidotomi: Beyinde "talamus" komşuluğundaki "globus pallidus" adı verilen cekirdeğin ic bolumune "stereotaksi" yontemiyle hasar oluşturmaması icin yapılır. Bununla beraber hastadaki temel belirtiler yuksek bir oranla duzelir.

- Talamik stimulasyon: Bu uygulama ellerdeki titremeyi durdurmak amacıyla yapılır. "Talamotomi" ve "pallidotomi"deki gibi belirli beyin bolgelerine girilerek kucuk bir elektrot yerleştirilir. Bu elektrotla bağlantılı, koprucuk kemiğinin altına uyarıcı aracılığıyla yuksek frekanslı uyarı verilir. Hasta elindeki kumandayla uyarıcıyı acma ve kapama uygulayarak ellerdeki titremeyi durdurabilir.