İNTİHAR

İnsanlık tarihi kadar eski bir davranış bozukluğu olan intihar davranışının insanlık tarihi kadar eski de bir reddedilişi ve kabul edilemezliği vardır. Cağlar boyunca hicbir toplum intihara gecerli gormemiştir ve hicbir inanc sisteminde de yoktur.

İntihar bireyin kendi yaşamına son vermesi olduğu kadar tam uc noktada bir davranış bozukluğu, tam bir belirsizlikler topluluğu, kararlılıkla kararsızlık arasındaki ince bir cizgidir. Yaşam ve varolma mucadelesinin tam zıttıdır. Yaşamamaya karar veren birey değişik yollarla yaşamına son verir ve aslında bu hicbir şeyin de cozumu değildir, Bunu muhakeme edememek ise yaşanılan caresizliğin şiddetiyle ilgilidir.

Kişiyi intihara pek cok neden surukleyebilir, ya da kişinin kararı o kadar nettir ki intihar icin her şey bahane olabilir. Yaşam karşısında surekli cozumsuz kalma, bu cozumsuzlukleri yaratma, yarattığı cozumsuzluklerde boğulma sonucu kendince hayata karşı verdikleri cok sert bir yanıttır intihar edenlerin....

Aslında hicbir şey cozumsuz değildir. Hicbir şey insan hayatı kadar değerli ve anlamlı değildir. İntihar en son cozum bile değildir.

Yapılan araştırmalar intihar olgusuyla ilgili bazı istatistikleri paylaşmak isterim. İntihar vakalarında en onemli sebepler; ekonomik bunalımlar, sefalet,işsizlik, iflas, odenemeyen borclar, eşinden boşanma, sevgiliden ayrılma, aile ici baskı ve şiddet, toplumsal baskı, tore baskısı, ağır bir hastalığın pencesine duşme, tecavuze uğrama, uyuşturucu bir madde kullanma... olarak sıralanmaktadır. İntiharda en riskli yaş grubu 16-35 yaş arası olmakla birlikte ortalama yaş 28 civarlarındadır. İntiharda en cok kullanılan yontemler; yuksek bir yerden kendini boşluğa bırakma, kesici bir aletle damarlarını kesme, yuksek doz ve miktarda hap yutma, yuksek dozda uyuşturucu madde alma, kendini asma, hızla gelen bir aracın altına bilincli olarak kendini atma... şeklinde sıralanmaktadır.

Daha cok kucuk yaşlarda cocuklarımıza karşılaşacakları sorunları anlatmayarak ve alternatif cozumler uretmelerine yol gostermeyerek, başlarına gelen kotu durumları ustlenerek ve surekli onları sahiplenerek toplum ebeveynleri olarak en başta gelen hatamız oncelikle. Bununla beraber cok kollayıcı ve baskıcı tutum zayıf karakter oluşumunda cok başta gelen bir sebeptir. Cocuk yetiştirirken bu hatalara duşulmemesi oncelikli tavsiyemdir. Genclerle sorunlarını arkadaş gibi konuşun. Şiddete değil anlayışa başvurun.

İntihar etme teşebbusunde bulunup hayata tekrar donen bireylere acıyarak ve ustune duşerek değil anlayarak ve tekrarlamasını engellemeye calışarak davranmalıyız.

Son olarak ekleyeceklerim; intihar tum toplumlarda gorulen bir yaradır. İnsanlık olarak yaşanabilir bir dunya kurmaya cevremizdekileri sevmeye ve saymaya ve anlamaya cabalamalıyız, her birimiz tek bir kişinin elinden tutsak hayat daha cok yaşamaya değer bir hal alacaktır. Saygılarımla.