Merhaba Meltem hanım,
27 yaşındayım, 8 senelik evliyim, cocuğumuz da olmadı bir turlu! Bu yaşıma rağmen burada anlatamadığım cok şeyler yaşadım, ve yaşadığım sorunlar yuzunden ara ara psikolog ve psikiyatr doktorlara da gittiğim oldu bir kac sene once. Yavaş yavaş kendimi toparlarken, 7 ay once eşime kanser teşhisi konuldu! Buyuk bir şok, uzuntu yaşadık ailecek!
Cok buyuk bir uzuntu yaşadım, ve sırf eşimin moralini yuksek tutmak icin belli etmemeye calışıyordum, ağlayamıyordum bile! Eşimin başından ayrılmıyordum, dolayısıyla iyice eve kapanmıştım. Geceleri bir kac defa uyanıp birşeyler atıştırmaya başlamıştım, hala devam ediyor! Ve doğal olarak cok kilo da aldım! Maddi olarak ta cok yıprandık...
Aylarca doktorun bize 100% iyileştiğini soyleyeceğini hayal ettim! Aylar suren tedavilerin sonunda eşimin tedaviye iyi cevap verdiğini, tumorlerin buyuk oranda kuculduğunu soylediler! Yani tedavi bitti cok şukur, ama yuzde yuz birşey diyemem dedi doktor.
Hala endişeliyim, hergun, her an ne olacak diye uzulmekten ve duşunmekten cok yoruldum! Tamamen iyileşti mi, iyileşecek mi diye endişeleniyorum!
Eşim tekrar calışmaya başladı ama ben hala evden dışarı cıkmıyorum, cıkamıyorum! Gece uyanıp yemek yemeyi kontrol altına alamıyorum!
Yani kısacası cok kotu hissediyorum kendimi! Kimseyle goruşmuyorum, doğru duzgun 2 kelimeyi bir araya getiremiyorum, asabileştim, tahammulum yok hic birşeye! Nasıl toparlanacağımı bilmiyorum..