merhaba arkadaşlar son 1 aydır sinirlerim okadar gerginki anlatamam kendimi tanıyamıyorum artık hic kimseye tahamulum kalmadı iyi soyleneni bile kotu anlıyorum oğluma cok bağarıyorum kucucuk birşey soruyo yavrum birsuru laf işitiyo artık yanıma korka korka yaklaşıyo :1hug:eşim işten geliyo onla konuşmak istemiyorum kimseyi gormek istemiyo canım annem arıyo telefonla cvp vermiyorum yanlız kalmak uyumak istiyorum hep halim yok yemek yiyemiyorum bu yuzden kiloda verdim eşim dunya iyisi hic bir problemimiz yok psikoloğa gitmek istiyorum ama bu sefere birsuru ilac vericek bu ilaclar bağımlılık ve uyku yapıcak oğluma kim bakıcak o zaman daha cok kucuk eşim cok uzuluyo bu duruma adamın canı eve gelmek bile istemiyodur eminim benim dırdırımı ve beş karış suratımı cekmekten bıktı artık...senağlamasenağlama