merhabalar.

Şu an oyle bir haldeyim ki kendime anlam veremiyorum ellerim bacakalrım titriyor.

Ara ara oyle bir kalp carpıntısı geciriyorum ki nefes alamıyormuş gibi oluyorum.

miğdem bulanıyor başım donuyor. 4 senelik evliyim. Duğunume 20 gun kala kardeşim

intihara teşebbus etti olumden dondu. O an ki hissettiklerimi gozumun onune gelen hicbir

sahneyi unutmuyorum. Oyle ki duğun videomu bile izleyemiyorum. 1 sene sonra tayinimiz

cıktı 3 aylık hamileyken Ankara dan Mardin e. Oraya gidince cok uzuldum. doğum yapmak

icin ailemin yanına geldim annem ciddi şekilde depresyona girdi intihar etmeyi

duşunduğunu soyledi anlam veremedim 3 sene boyunca hap tedavisi gordu. o donem hem

kendime - cocuğuma - anneme yetiştim durdum sinirlerim harap oldu. Sonra sutum kesildi.

Oğlum cok huysuz uyumaz uyutmaz bir durumdaydı aylarca uykusuz kaldım. Eşimin

işleri cok yoğun oda eve gelir stresli olur vaziyetteydi. Ama şimdi cok şukur herşey

yolunda ... Uzulmem icin bakılırsa hicbir neden yok. Ama ben cok mutsuzum bazen

hicbir yere sığamaz oluyorum alıp başımı kacmak istiyorum , evden oylece ayaklarımla

koşup yok olmak istiyorum kalbimin carpıntısını engelleyemiyorum. Evden dışarı cıkmak

gelmiyor icimden , ağlamak istiyorum ağlayamıyorum. Zaman zaman kendimi cok iyi

mutlu hissediyorum ama ara ara cıkıp gelen bu sıkıntım beni mahvediyor.. Ben neden

boyle oldum , hayat doluydum şimdi hicbir tat almıyorum... mesela şu an cok kotuyum

elim ayağım duştu sanki.. tedavi gormekten korkuyorum 2,5 yaşında oğlum .. haplar

uyku yapacak kilo almama neden olacak biliyorum. Ne yapmalıyım şaşırdım .