Kızlar ben genelde herkesin icinde pek ağlayamam.Coğu insan bana bu yuzden duygusuz der.AMa eve gelince, yalnız kalınca ağlarım.Coğu zaman da beni uzen bir şeye ağlarken onceden yaşadığım butun kotu şeylere ağlarım.Yani cok mutluyken kucucuk bir an beni gecmişteki kotu bir anıma goturebiliyor.Bunu yenmeye calışıyorum.AMa asıl tuhafıma giden bir şeye ağlarken aslında ona değil daha eskilerine de ağlamam.....ve en kotu şey insanın kendine acımasıymış.

Acaba bu ağlarken tek bir derde değil başka olaylara da ağlamam birikimden mi kaynaklanıyor?

Size de oluyor mu ?