merhaba sevgili arkadaşlar. benim sorunum her şeyi kafama takmak. kucukluğumden beri ailemin beni sevmediği duşuncesi vardı bende. ama buyudukce kafama taktığım şeyler de arttı. sanırım bende obsesif kompulsif bozukluk var az biraz. ama bu her şeyi kafama takmaktan kurtulamıyorum. şu aralar sınavlara hazırlanıyorum dolayısıyla hep evdeyim. malum yaz. herkes gezip tozuyor. babam benimle evde duruyor ama zaman zaman bunu kafama kakıyor. işte senden dolayı evdeyim ama kıymet bilmiyorsun diyor. evde hicbir işe yardım etmediğimi hepnapı laf sokarak soyluyorlar ama hic gel kızım şu işte bana yardım et demiyorlar guzelikle. elimizi yıkarken sıcak su kullansak ya da peş peşe iki gun banyo yapsak hemen lafı ediliyor. zaten evde durdukca cekingenleştim ve babamdan da korkuyorum. universite tercihlerime karışmıştı. gidersen geri gelme demişti. domuz gribi aşısı cıktığında vurulmaz da hasta olursanız sizi hastaneye taşımam demişti. mecbur vurulmuştum aşıyı. evde bana ilgi gostermediklerini soylemiştim sen de bulaşıkları yıkamıyorsun demişti babam. arkadaşım da cok az var. universitede gezdiğim bir kız arkadaş grubum vardı ama onlara ben sonradan dahil oldum. bu yuzden onlar daha samimiler ve surekli bana birbirlerini ovuyorlar. beni cok nadir arıyorlar okul bittiğindan beri aramıyorlar. neden hep ben yalnız kalıyorum ki. kardeşimle aynı unideyiz o benden 4 yaş kucuk. onun benim aksime cevresi cok geniş telefonu hic susmuyor. cok uzuluyorum. giderek her şeyi daha cok kafama takar oldum. cok uğraşıyorum ama duzelemiyorum. cevremdekilerin beni sevmediğini ve onemli olmadığımı duşunuyorum. yorum yaparsanız cok sevinirim...