merhaba arkadaşlar,

normalde konuşkan, sosyal, gulen, eğlenen bir insanım fakat bazı durumlarda o kadar sessizleşiyorum ki ben bile kendime şaşırıyorum.

mesela birine cok kızdım gercekten de haksız olduğunu biliyorum ama o kişiye asla kızamıyorum gidip de sen bunu bunu yaptın bu yuzden de ben sana kızgınım diyemiyorum. uzmekten, kırmaktan cok korkuyorum. kucukken anneme kızdığımda mektupla yazardım mesela bunu aşmak istiyorum cunku insanlar bu şekilde bana cok zarar veriyorlar. nasılsa bu kız hic bir şeye kızmıyor diyip ustume cok gelenini de gordum. kızıyorum aslında ama icime nasıl atıyorum bilemezsiniz

ya da mesela gayet eğleniyorum, konuşuyorum ama o ortama hoşlandığım insan girince bir anda susuveriyorum konuşamıyorum. sanki her konuşmam her hareketim benim icin eksi bir şey olcakmış gibi hissediyorum. bu durumu cok kez yaşadım ve bir kac kez şunu duydum hoşlandığım insanlardan cok sessizsin hic konuşmuyorsun seni tanıyamıyorum bile gibi laflar duydum. halbuki normalde oyle değilim. bu cekingenliği nasıl aşacağımı bilmiyorum